برآورد ميزان تبخير و تعرق واقعي با استفاده از الگوريتم سبال كوهستاني بر پايه گياه نخود (مطالعه‌ي موردي: نيمه‌ي شمالي استان اردبيل)

نظارت بر تبخير و تعرق پيامدهاي مهمي را براي مديريت منابع آبي در سطح جهاني و منطقه‌اي دارا مي‌باشد. لذا در اين تحقيق با توجه به اينكه نيمه ي شمالي استان اردبيل يكي از قطب هاي مهم كشاورزي كشور است، با استفاده از تصاوير لندست 8 مربوط به تاريخ 7.1/2018 و روش هاي سبال و سبال كوهستاني ميزان تبخير و تعرق برآورد گرديده و با روش پنمن مانتيث مقايسه شد. در ادامه با استفاده از طبقه‌بندي شي‌ءگرا با ضريب كاپاي 0.945 و دقت كلي 0.956 سطوح مختلف كاربري اراضي در سطح منطقه استخراج گرديد. بر اساس نتايج حاصله، سطوح آبي با مقدار 9.61 و 9.50 ميلي متر در روز داراي بيشترين و اراضي شهري و باير با مقدار ميانگين 2.845 و 2.08 ميلي‌متر در روز به ترتيب در روش هاي سبال و سبال كوهستاني داراي كمترين ميزان تبخير و تعرق واقعي 24 ساعته مي‌باشند. همچنين ميزان نياز آبي محصول نخود نيز به ترتيب 7.14 و 6.70 ميلي‌متر در روز براي روش‌هاي سبال و سبال كوهستاني برآورد گرديد و با روش پنمن مانتيث با مقدار 6.32 ميلي‌متر در روز مقايسه شد كه داراي ميانگين تفاضل مطلق (MAD) 0.60 مي‌باشد. در ادامه مساحت هر يك از اراضي استخراج شد كه اراضي تحت كشت نخود با مساحت 1202.62 هكتار كمترين مقدار را دارا بود و با ميزان مساحت (1147.25 هكتار) اعلام شده از سوي جهاد كشاورزي استان اردبيل حدود 4.6 درصد اختلاف داشت كه به نظر قابل قبول مي‌رسد.