ارتباط فشار مراقبتي و رفتارهاي تطابقي مادران كودكان مبتلا به تالاسمي ماژور

سابقه و هدف مادران كودكان مبتلا به تالاسمي ماژور، به عنوان مراقبين اصلي، در امر مراقبت با مشكلات مربوط به درمان و مسائل ناشي از مراقبت مواجه مي‌شوند كه به دنبال پيامدهاي بيماري بوده و اغلب منجر به رفتارهاي تطابقي نامناسب مي‌شود. لذا اين مطالعه با هدف ارتباط فشار مراقبتي با رفتارهاي تطابقي مادران كودكان مبتلا به تالاسمي ماژور انجام شد. مواد و روش‌ها در اين مطالعه مقطعي، 70 نفر از مادران داراي كودك مبتلا به تالاسمي ماژور مراجعه‌كننده به كلينيك تالاسمي بيمارستان حضرت علي‌اصغر(ع) زاهدان، در سال 1395 مورد بررسي قرار گرفتند. داده‌ها با استفاده از فرم اطلاعات فردي، سياهه تطابق سلامت براي والدين و پرسشنامه فشار مراقبتي جمع‌آوري شد. تجزيه و تحليل داده‌ها با استفاده از آمار توصيفي و آزمون تحليلي ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون چندگانه تحت نرم‌افزار 22 SPSS صورت گرفت. يافته‌ها ميانگين نمره فشار مراقبتي مادران 12.84±56.92 و ميانگين نمره رفتارهاي تطابقي 19.84±57.07 بود. نمره فشار مراقبتي با نمره كل رفتارهاي تطابقي و حيطه‌هاي آن ارتباط معكوس معنادار(p 0.001 و 0.41 =r) و با تحصيلات مادر ارتباط مستقيم و معناداري داشت(0.05 =p و 0.26 =r). نتايج تحليل رگرسيون نشان داد كه دو مؤلفه رفتارهاي تطابقي و تحصيلات مادر، قادرند 18% از تغييرات فشار مراقبتي مادران را پيش‌بيني كنند. نتيجه گيري بر اساس يافته‌هاي مطالعه، مداخلات آموزشي ـ حمايتي براي بهبود رفتارهاي تطابقي مادران مناسب هستند و ارزشيابي مستمر آن در برنامه مراقبتي اين كودكان پيشنهاد مي‌شود.