تاثير آزردگي عاطفي بر بي‌تفاوتي سازماني با نقش ميانجي هوش فرهنگي در استادان خانم دانشگاه علامه طباطبائي

اساتيد دانشگاه به‌عنوان مهم‌ترين عامل تأثيرگذار در به انجام رسيدن اهداف دانشگاه به‌حساب مي‌آيند. بي‌تفاوتي سازماني در بين اساتيد مي‌تواند نقش بسزايي در عدم تحقق اين اهداف داشته باشد؛ بنابراين هدف مطالعه حاضر بررسي تاثير آزردگي عاطفي بر بي‌تفاوتي سازماني با نقش ميانجي هوش فرهنگي در اساتيد خانم دانشگاه علامه طباطبائي مي‌باشد. روش پژوهش حاضر، ازنظر هدف، كاربردي بوده و برحسب روش، پژوهشي توصيفي ـ پيمايشي است. داده‌هاي موردنياز با استفاده از پرسشنامه‌هاي آزردگي عاطفي چوي و همكاران (2014)، بي‌تفاوتي سازماني دانايي‌فرد و همكاران (1389) و هوش فرهنگي آنگ و ارلي (2004) جمع‌آوري شد. جامعه آماري پژوهش 140 نفر از اساتيد خانم دانشگاه علامه طباطبائي مي‌باشند. پايايي و روايي ابزار پژوهش با استفاده از آزمون‌هاي پايايي تركيبي، ضريب بارهاي عاملي، آلفاكرونباخ، روايي همگرا و روايي واگرا اندازه‌گيري شدند. داده‌هاي حاصل با استفاده از نرم‌افزار smart- PLS و SPSS مورد تجزيه‌وتحليل قرار گرفتند. از آزمون‌هاي سوبل و واف براي اندازه‌گيري شدت اثر و آماره تي ميانجي هوش فرهنگي استفاده‌شده است. تحليل داده‌ها نشان داد كه آزردگي عاطفي بر بي‌تفاوتي سازماني و هوش فرهنگي مؤثر بوده است. از سوي ديگر، آزمون سوبل نشان داد كه تقريباً 76 درصد از تغييرات آزردگي عاطفي بر بي‌تفاوتي سازماني از طريق متغير ميانجي هوش فرهنگي تبيين مي‌شود.