فيلم مستند به مثابه روش پژوهش بصري

عصر حاضر را عصر تصوير جهان و فرهنگ حاكم بر آن را فرهنگ تصويري مي نامند. بر همين اساس، رويكرد شناخت علمي و تحقيقات دانشگاهي پيرامون پديده هاي مختلف، با حركت به سمت پژوهش هاي بصري، در حال تغيير است. زيرا اطلاعات بصري، توصيف را آسان، جذاب، سريع و باورپذيرتر از متون مكتوب ساخته‌اند. هدف اين پژوهش، بررسي نقش فيلم مستند در فرهنگ تصويري معاصر نه صرفاً به مثابه يك رشتۀ هنري بلكه به‌ منزلۀ روش پژوهش بصري در پيوند با برخي رشته هاي علمي در مرحلۀ انجام و انتشار نتايج اين پژوهش هاست. اين پژوهش، كيفي است و با روش مرسوم مطالعات اسنادي كتابخانه اي، به توصيف و تحليل مجموعه­اي از اسناد علمي پژوهشي مي پردازد كه شامل اطلاعاتي دربارۀ پديده‌ها و موضوعاتي است كه قصد مطالعۀ آنها وجود دارد. اين مقاله نشان مي­دهد چرا و چگونه مي­توان از فيلم مستند براي انجام و انتشار پژوهش هاي بصري پيرامون موضوعات مختلف از جمله تاريخ نگاري، انسان شناسي، طبيعت شناسي و به­طور كلي، جهان شناسي بصري استفاده كرد. همچنين ضرورت درك و پذيرش فيلم مستند به مثابه روش پژوهش بصري از سوي جامعۀ علمي، پژوهشگران و فيلم‌ سازان مستند را يادآور مي­شود؛ زيرا اگر نقش و اهميت فيلم مستند در ارتباط با فعاليت هاي پژوهشي، فرهنگي و اجتماعي، درك و نتايج آن تبيين شود، در آن صورت مي­توان براي دوران جديدي از فعاليت هاي پژوهشي و فيلم سازي مستند برنامه ريزي كرد.