بازشناسي عوامل مؤثر بر ادراك بصري شهروندان از فضاهاي شهري (نمونه مورد مطالعه: محور تاريخي حافظ شيراز)

فضاهاي شهري به عنوان يكي از مهم ترين محصولات طراحي شهري، زماني به اهداف خود دست خواهند يافت كه از سوي كاربران خود پذيرش شده و مورد استقبال قرار گيرند. اين امر در گروه ادراك شهروندان از فضا و برقراري تعامل بين ايشان و فضا بر اساس اين ادراك است. محور تاريخي حافظ شيراز كه در گذشته اين شهر جزئي لاينفك از ساختار فضايي و كاركردي آن بوده است امروزه ساخت و سازهاي جديد سبب گرديده تا عليرغم وجود عناصر شاخص و نشانه هاي مهمي همچون باغ جهان نما، بقعه علي بن حمزه(ع)، سيلو و مانند آن، جايگاه اين محور تاريخي در نظام ادراك بصري شهروندان متزلزل نمايد. هدف اين پژوهش بازشناسي عوامل مؤثر بر ادراك بصري شهروندان و ارائه راهبردهاي پيشنهادي جهت ارتقاء ادراك آنها از محور حافظ به مثابه كل است. اين پژوهش از نوع كاربردي و روش آن «همبستگي» است. گردآوري اطلاعات با ابزار پرسشنامه و مطالعات اسنادي و كتابخانه‌اي صورت پذيرفته است. با توجه به مباني‌نظري و مدل تحليلي اوليه پژوهش، شاخص‌هاي مؤثر بر ادراك بصري شهروندان شناسايي و پرسشنامه‌اي در طيف ليكرت تنظيم شده است. سپس تجزيه و تحليل داده ها با آزمون تحليل عاملي اكتشافي در نرم افزار spss نسخه 24 انجام گرديد. نتايج پژوهش حاكي از آنست كه از نظر شهروندان 12 عامل بيشترين تأثير را بر ادراك بصري آنان از فضاي شهري داشته‌ كه با توجه به مقدار ويژه، سه عامل اول به ترتيب عبارتند از: الف) پياده‌رو و اجزاي آن، ب) كاربري‌ها و فعاليت‌ها، ج) مؤلفه‌هاي فردي و شخصي.