شيمي بيوتيت، دما-فشارسنجي و بررسي نقش آلومينيم كل بيوتيت در تشخيص كاني زايي در توده گرانيتوئيدي تويه- دروار، جنوب باختر دامغان، البرز خاوري

توده گرانيتوئيدي تويه- دروار در 50 كيلومتري جنوب باختر دامغان در استان سمنان و در جنوب زون البرز خاوري واقع شده‎ است. اين توده در داخل واحدهاي سنگي پالئوزوييك پيشين (شامل سازندهاي باروت و لالون) نفوذ كرده‎ است. بر اساس شواهد صحرايي و سنگ نگاري، اين توده از مونزونيت، كوارتز مونزونيت و مونزوديوريت تشكيل شده ‎است. تركيب كانيايي توده شامل پلاژيوكلاز، پتاسيم فلدسپار، كوارتز، بيوتيت و آمفيبول است. كاني‎هاي فرعي آن را ايلمنيت، مگنتيت، زيركن، آپاتيت، تيتانيت، پيريت و كاني هاي ثانويه را سريسيت، اپيدوت،كلسيت و كلريت تشكيل مي دهند. بيوتيت سرشار از آهن، شاخص‎ترين كاني آهن و منيزيم دار توده ‎است كه در محدوده بيوتيت هاي آلكالن و ناكوهزايي قرار مي‎گيرد. ميزان آلومينيم كل بيوتيت يك شاخص مهم براي تفكيك توده‎هاي گرانيتوئيدي بارور از نابارور است. وجود رگه‎هاي معدني از اكسيد‎ها و هيدروكسيد‎هاي آهن و منگنز، فلوريت، باريت، سرب و روي در سنگ ميزبان اين توده نيز شاهدي بر راهگشا بودن تركيب بيوتيت براي استفاده در بررسي توان كانه زايي اين توده است. به‌كارگيري دماسنجي با استفاده از تيتانيم موجود در بيوتيت و فشارسنجي براساس آلومينيم كل بيوتيت، به ترتيب دماهاي 730-670 درجه سانتي‎گراد و فشارهاي كمتر از 1 كيلو بار را براي توقف تبادل و تعادل نهايي اين كاني در توده نفوذي تويه-دروار به دست داده‎ است.