ضرورت شكل گيري و تدوين ديپلماسي خط لوله انرژي جمهوري اسلامي ايران

نظام بين­ الملل چندقطبي­ اي ست كه فراتر از نيت بازيگران بازسازي مي­گردد و جهان نمي­خواهد هژموني يك قدرت برتر را بپذيرد. از 1991جهان پسا كمونيست، آمريكا مي­كوشد پارادايم مطلوبي براي نظام بين­ الملل باشد. ايجاد مناقشه در اوكراين، تنش در روابط با روسيه، ايجاد بحران در مناطق آمريكا، خاورميانه، اروپا، خليج فارس و فشار بر ايران با هدف افزايش هزينه و كاهش درآمد و مقابله با جريان انتقال انرژي از ايران، همگي براي سلطه بر ذخائر انرژي جهان، صورت مي­گيرد. خط لوله انرژي عامل بحران در روابط روسيه اوكراين موجب اختلاف با اتحاديه اروپاست و براي رفع وابستگي بيش ازحد به روسيه، آمريكا طرح خط لوله با باكو را ارائه كرد. عدم تطابق كانون­هاي توليد و مصرف منابع انرژي، زمينه شكل­گيري چگونگي انتقال انرژي ايجاد گرديد. تلاش تركيه بعنوان كشور غيرنفتي و معبر مي­تواند يك نمونه بين­ المللي باشد. ايران بايد همواره با تلاش مضاعف و بهره گيري از موقعيت ژئوپليتيكي، ژئواستراتژيك و قرار گرفتن در موقعيت هارتلند، ريملند و بيضي انرژي با استفاده از ابزار ديپلماسي خطوط لوله انتقال انرژي، ميزان توليد خود را به حداكثر برساند. از اين جهت ديپلماسي و ابزار ديپلماتيك مي­تواند حضور و حفظ جايگاه ايران در نظم بين­ الملل را مستحكم نمايد. ديپلماسي خط لوله، بكارگيري ابزارها و دانش سياسي نفت وگاز اعم از عرضه، تقاضا، تبديل و انتقال، حركتي هدفمند، بلندمدت و داراي قوانين خاصي­اي ست كه درصدد ايجاد و حفظ امنيت انرژي كشورهاست. برخورداري از يك چارچوب ديپلماتيكي قوي وكارآمد، مي­تواند زمينه موفقيت درفضاي جهاني را فراهم آورد، بنابراين ديپلماسي بازي همه يا هيچ نيست.