مقايسه روش هاي نسبت موج ايستا و تابع انتقال در تعيين ضريب جذب صوتي مصالح

مقدمه: تعيين ضريب جذب صوتي براي انتخاب مصالح جاذب صدا يكي از نيازهاي اساسي در كنترل آلودگي صداي داخل بناها مي باشد. اين مطالعه با هدف مقايسه نتايج اندازه گيري ضريب جذب صوتي مصالح متداول مورد استفاده در كنترل صدا با دو روش نسبت موج ايستا و تابع انتقال و تدوين مدل ارتباط نتايج اين دو روش، انجام گرديد. روش كار: در اين پژوهش، 46 نمونه از مصالح آكوستيك مورد آزمايش قرار گرفت. جهت اندازه گيري ضريب جذب مصالح از لوله امپدانس ساخته شده به روش نسبت موج ايستا مطابق با استاندارد ISO 10534-1 مدل 9410 شركت AvaSina و لوله امپدانس به روش تابع انتقال مدل SW 260 شركت BSWA مطابق با استاندارد ISO 10534-2 در محدوده فركانسي 125 تا 2000 هرتز استفاده شد. يافته ها:. نتايج بدست آمده از مدل رگرسيون نشان مي دهد كه بيشترين همبستگي بين ضرايب جذب اندازه گيري شده با استفاده از دو روش در فركانس 500 هرتز وجود دارد (R^2=0/936،0/968= R ) و كمترين ضريب همبستگي در فركانس 125 هرتز بدست آمد (0/136=R^2 ،0/368= R ). ضريب تبيين بين نتايج NRC دو روش 0/829 بدست آمد. نتيجه گيري: مقايسه روش نسبت موج ايستا با روش پايه تابع انتقال و اعتبار سنجي آن نشان داد كه دو روش در فركانس هاي 250، 500، 1000 و 2000 هرتز همخواني دارند و با استفاده از مدل رگرسيوني تصحيح نتايج مي توان با اطمينان از روش نسبت موج ايستا براي تعيين ضريب جذب مصالح آكوستيكي با صحت قابل قبول استفاده نمود.