مطالعه تأثير متغيرهاي فردي بر ادراك از عدم توازن تلاش-پاداش و نياز به بازيابي (از خستگي) در آتش نشان هاي صنعتي

مقدمه: آتش نشاني شغلي استرس زا و نيازمند فعاليت هاي جسمي و روحي بالايي مي باشد. وجود عدم توازن بين ادراك از توازن تلاشپاداش و نياز به بازيابي از خستگي مي تواند پيامدهاي جدي در اين رسته شغلي ايجاد نمايد. هدف از مطالعه حاضر تعيين ميزان تأثير متغيرهاي فردي آتش نشان ها صنعتي بر ادراك از عدم توازن تلاشپاداش و نياز به بازيابي (از خستگي) مي باشد. روش بررسي: اين مطالعه مقطعي در 107 آتش نشان صنعتي در سال96 انجام شد. از پرسشنامه عدم توازن تلاشپاداش، مقياس نياز به بازيابي (از خستگي) و چك ليست اطلاعات فردي براي جمع آوري داده ها استفاده شد. داده هاي با آزمون رگرسيون دوگانه و خطي ساده توسط نرم افزار spss نسخه 16 و در سطح معناداري 0.05 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته ها: بيش از 70 درصد افراد حاضر در مطالعه از لحاظ ادراك از توازن تلاشپاداش و مقياس نياز به بازيابي، وضعيت مطلوبي را گزارش نمودند. نتايج مدل رگرسيون نشان مي دهد كه تفاوت معناداري بين متغيرهاي سمت شغلي و وضعيت قرارداد با مقياس نياز به بازيابي وجود دارد. همچنين نتايج نشان داد كه تفاوت معناداري بين متغيرهاي نوع قرارداد، اختلال در خواب، سابقه بيماري و مصرف داروهاي خواب آور با تعهد افراطي وجود داشت. اما براي ادراك از توازن تلاش پاداش تفاوت معناداري مشاهده نشد. نتيجه گيري: نتايج مطالعه حاضر نشان دهنده وضعيت نسبتاً مطلوبي از لحاظ پارامترهاي ادراك از توازن تلاش پاداش و نياز به بازيابي (از خستگي) مي باشد. ولي براي داشتن شرايط شغلي مطلوب تر، مي توان با توجه به متغيرهاي فردي برنامه هاي مداخله اي مناسبي را تدوين و اجرا نمود.