بررسي نقش باركاري ذهني، خستگي و كيفيت خواب در ايجاد اختلالات اسكلتي- عضلاني

زمينه و هدف: با توجه به اهميت و شيوع بالاي اختلالات اسكلتي عضلاني پژوهش حاضر باهدف بررسي نقش باركاري ذهني، خستگي و كيفيت خواب در ايجاد اختلالات اسكلتي عضلاني انجام شده است. روش كار:جامعه پژوهش حاضر كارمندان شاغل در مركز بهداشت شهر بروجرد بودند كه بر اساس نمونه گيري تصادفي ساده تعداد 243 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهاي استفاده شده در اين تحقيق پرسشنامه اختلالات اسكلتي عضلاني كرنل، پرسشنامه خستگي سوفي، پرسشنامه كيفيت خواب پيتسبورگ بودند و جهت ارزيابي باركار ذهني از روش SWAT استفاده شد. براي تجزيه وتحليل اطلاعات از آزمون هاي آماري ضريب همبستگي پيرسون، كاي دو و تحليل رگرسيون با استفاده از نرم افزار 18SPSS استفاده شد. يافته ها: بر اساس نتايج به دست آمده از اين مطالعه كمردرد بيشترين ميزان شيوع را داشت. نتايج تحليل همبستگي نشان داد كه بين باركار ذهني و خستگي با اختلالات اسكلتي عضلاني رابطه معني داري وجود دارد (p≤0.05). همچنين نتايج نشان دهنده اين بود كه بين كيفيت خواب با اختلالات اسكلتي عضلاني نيز رابطه معني داري وجود دارد (p 0.05). نتيجه گيري: بر اساس نتايج پژوهش حاضر مي توان چنين نتيجه گرفت كه با كاهش باركاري ذهني، كاهش خستگي و بهبود كيفيت خواب مي توان احتمال بروز اختلالات اسكلتي عضلاني را در كاركنان كاهش داد.