ارگونومي در جراحي لاپاروسكوپي: مطالعه موردي در بيمارستان هاي دانشگاه علوم پزشكي تهران

مقدمه: پيشرفت تكنولوژي و بكارگيري تكنيك هاي نوين جراحي باعث اقبال بيشتر جراحان و بيماران به لاپاروسكوپي شده كه اين امر مي تواند بطور بالقوه جراحان را در معرض مشكلات سلامتي ناشي از آن قرار دهد. آگاهي و عمل به اصول ارگونومي مي تواند تا حد زيادي سبب اين كاهش مشكلات گردد. مطالعه حاضر با هدف تعيين مشكلات ارگونوميك مرتبط با كار جراحان لاپاروسكوپي انجام پذيرفته است. روش بررسي: در اين مطالعه مقطعي 50 نفر از جراحان لاپاروسكوپي شاغل در بيمارستان هاي آموزشي دانشگاه علوم پزشكي تهران، با استفاده از روش سرشماري انتخاب و بررسي شدند. داده ها توسط چك ليست ارگونومي در جراحي لاپاروسكوپي محقق ساخته جمع آوري شد. آناليز آماري داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS21 صورت پذيرفت. يافته ها: نتايج نشان داد كه بيشتر جراحان در استفاده از ابزار جراحي (72%) و پدال پا (38%) ناراضي بودند. اكثر جراحان (48%) موافق بودند كه وضعيت نامناسب مانيتور و ارتفاع نامناسب تخت جراحي (34%) منجر به آسيب هاي گردن و شانه مي شود. هرچند، تنها 24% از جراحان از دستورالعمل هاي ارگونومي مرتبط با جراحي لاپاروسكوپي آگاه بودند. نتيجه گيري: طبق نتايج بدست آمده جراحان بيان داشتند كه درك مشكلات ارگونومي محيط هاي كاري با هدف يافتن مداخلات موثر، ضروري مي باشد. بر اين اساس مي توان با در نظر گرفتن تعاملات بين جراح و اتاق عمل و افزايش آگاهي جراحان لاپاروسكوپ از اصول ارگونومي، نقش مهمي در كاهش آسيب هاي شغلي ايشان ايفا نمود.