بررسي آزمايشگاهي استفاده از شكاف در پايه جهت كنترل آبشستگي پايه پل‌

هدف از تحقيق حاضر، بررسي آزمايشگاهي تأثير استفاده از شكاف در پايه پل با مقطع مستطيلي به منظور كنترل آبشستگي بوده است. براي اين منظور چهار شكاف ذوزنقه اي شكل ، ذوزنقه بر عكس، مثلثي و مثلثي برعكس با سطح مقطع يكسان، در سه تراز قرارگيري هم‌تراز بستر ، 1.5 سانتي‌متر و 3 سانتي‌متر بالاي بستر در چهار عدد فرود 0.3 و 27/ 0 و 0.24 و 0.2 مورد آزمايش قرار گرفت. آزمايش‌هاي تحقيق حاضر در يك فلوم آزمايشگاهي در پژوهشكده حفاظت خاك و آبخيزداري تهران انجام پذيرفت. نتايج مي‌دهد با افزايش تراز قرارگيري شكاف از بستر، عمق آب‌شستگي بالادست پايه‌ها افزايش مي‌يابد. همچنين تغييرات توپوگرافي بستر در طول كانال و ابعاد حفره آب‌شستگي نيز افزايش مي‌يابد، به طوريكه در تمامي اعداد فرود شكاف‌هاي قرار گرفته درتراز روي بستر با كاهشي درحدود 15.5تا 51.81 درصد براي شكاف مثلث برعكس،21.16 تا 62.18 درصد براي شكاف ذوزنقه برعكس، 26.67 تا 65.28 درصد براي شكاف مثلثي و 38.83 تا 73.58 درصد براي شكاف ذوزنقه، بهترين عملكرد را نسبت به دو تراز ديگر در شرايط مشابه، دارا مي‌باشند.