ارتباط زائر و مزور، از ديدگاه محمد غزالي (با رويكرد نقد وهابيت)

موضوع زيارت از آغاز اسلام، مورد توجه مسلمانان بوده است. پيامبرخدا9  با توصيه زباني و عملي به مسلمانان درباره زيارت، مشروعيت و بايسته بودن آن را از ديدگاه اسلام آشكار ساخت. وجود دلايل فراوان عقلي و نقلي در منابع معتبر شيعه و سني، به خصوص آثار امام محمد غزالي درباره حيات برزخي، امكان ارتباط دو سويه زنده‌ها و مردگان با يكديگر، به‌ويژه هنگام زيارت و تأثير پذيري مزور از دعاها و احسان‌هاي زائر، مستمسكي قوي براي نقد ديدگاه‌هاي عالمان وهابي است‌كه با وجود اذعان به حيات برزخي مردگان، به‌ويژه پيامبران(عليهم السلام)، در عين حال منكر چنين ارتباط و تأثيري هستند. در اين مقاله ابتدا چند دسته از روايات مرتبط با عنوان بحث‌كه مورد پذيرش علماي وهابي است، نقل گرديده، آن‌گاه ديدگاه‌هاي علماي وهابي‌ مبني بر انكار ارتباط ميان مرده‌ها و زنده‌ها به خصوص زيارت‌كننده و زيارت‌شونده و مخالفت اين ديدگاه‌ها با روايات ياد شده، در بوته نقد قرار گرفته است.