بررسي ضعف ساختارهاي اجتماعي و سياسي عراق و سوريه در شكل گيري داعش

تحولات اخير خاورميانه و تبديل اين تحولات به بحراني غير قابل حل داراي زمينه ها و علل مختلفي است يكي از مهمترين علل بروز بحران هويت و بحران در فرايند دولت ملت سازي مي باشد. در اين چند دهه رابطه ميان "هويت" و سياست مورد بحث نظريه پردازان در رشته هاي سياسي و روابط بين الملل قرار گرفته است. گروه هاي قومي هويتي به عنوان يكي از بازيگران، اهميت فزاينده اي در سياست هاي داخلي و بين المللي يافته اند. اين گونه گروه ها مي توانند مشروعيت دول را زير سوال ببرند، به كارهايي در فراسوي مرزهاي رسمي دست يازند و با برخورداري از حمايت هاي بين المللي، توجه نيروهاي خارجي را جلب كنند. چنين كارهايي هرچند شايد مايه سرنگوني دولت ها نشود، ولي مي توانند دگرگوني هاي چشمگير در سياست هاي داخلي پديد آورد و اسلوب روابط بين المللي را نيز دگرگون كند. در واقع مي توان گفت كه تنش هاي هويتي- قومي در بيشتر موارد برآيند تعامل هاي پيچيده عوامل اقتصادي، اجتماعي و سياسي است. محدوده اين پژوهش از نظر موقعيت مكاني مربوط به تحولات سياسي و اجتماعي عراق و سوريه و فرايند شكل گيري گروه ها و جريان هاي افراطي و بنيادگرا مي باشد. محدوده زماني تحقيق مربوط به پس از اشغال عراق توسط ايالات متحده آمريكا در سال 2003 تا به حال و تحولات سياسي و اجتماعي كه در سوريه پس از مرگ حافظ اسد در سال 2000 و روي كار آمدن بشار اسد در نظر گرفته شده است.