رابطه حضور زنان در فضاي شهري با معيارهاي مطلوبيت شهري با استفاده از معادلات ساختاري (مورد مطالعه شهرستان فريدن)

هدف پژوهش حاضر، بررسي رابطه بين ميزان حضور زنان در فضاي شهري با معيارهاي فضاي شهري است. در اين پژوهش از روش پيمايش استفاده شد، 365 نفر از زنان ساكن محدوده شهري داران (مركز شهرستان فريدن) با استفاده از روش نمونه گيري خوشه اي چند مرحله اي متناسب با حجم نمونه انتخاب و با كمك ابزار پرسشنامه محقق ساخته مورد مطالعه قرار گرفتند. اعتبار پرسشنامه به صورت صوري محرز شد و بالا بودن ضريب آلفاي كرونباخ متغيرها )ميزان حضور زنان در فضاي شهري، محدوديت هاي خاص زنان، مطلوبيت كالبدي فضاي شهري، مطلوبيت اجتماعي فضاي شهري، مطلوبيت فعاليتي فضاي شهري و مطلوبيت معنايي فضاي شهري به ترتيب 0/62، 0/91، 0/87، 0/58، 0/79 و 0/79 به دست آمد( كه حكايت از مطلوبيت پايايي ابزار پژوهش داشت . براي بررسي مدل از روش تحليل مسير در نرم افزار ايموس استفاده شد. نتايج نشان داد كه مسير مؤلفه هاي فقدان امنيت اجتماعي، امنيت فضاي شهري، تقسيم كار و دسترسي به سمت متغير ميزان حضور زنان در شهر غير معنادار بود. بين مؤلفه هاي چارچوب فيزيكي، راحتي و آسايش و ايمني متغير مطلوبيت كالبدي، مؤلفه عدالت و برابري متغير مطلوبيت اجتماعي، مؤلفه فعاليت اجباري متغير مطلوبيت فعاليتي و مؤلفه هاي حرمت، احساس لذت و احساس تعلق متغير مطلوبيت معنايي با ميزان حضور زنان در شهر رابطه مثبت و معناداري مشاهده شد.