بررسي آزمايشگاهي سطوح عملكردي و خسارات قاب بتني پايه پل‌ داراي ضعف‌هايي در جزئيات لرزه‌اي

پل‌ها‌‌ به‌عنوان سازه‌هاي مهمي در شريان‌هاي حياتي مطرح هستند. در زلزله‌هاي اخير لزوم تقويت و بهسازي سازه انواع پل‌ها به‌عنوان حقيقت غيرقابل انكاري نمايان شده ‌است. در ايران و در‌‌ دهه‌هاي اخير، جامعه مهندسي سعي كرده ‌است خود را با آيين‌نامه‌هاي روز دنيا انطباق دهد. در دهه 70 و اوايل دهه 80، رفتار پل‌ها تحت بارهاي ثقلي نسبت به رفتار لرزه‌اي آن‌ها در ايران بيشتر مورد توجه بوده ‌است. بسياري از پل‌هاي موجود كه تحت سرويس‌دهي هستند، فاقد استانداردهاي اجرايي مناسب جهت حفظ عملكرد تحت زلزله مي‌باشند. به همين جهت، در اين مقاله، به‌طور مشخص بر روي ارزيابي رفتار قاب بتني پل‌هاي متداول بزرگراهي در ايران توجه شده ‌است. دو نوع قاب بتني با جزئيات موجود براساس ميانگين چند پل داراي شرايط زماني طراحي و ساخت مشابه و داراي تعداد پايه‌هاي متفاوت تحت بارگذاري جانبي بررسي شده و در ادامه رفتار اتصالات زانويي و مياني به‌طور گام‌به‌گام مقايسه گرديده ‌است. ارزيابي عملكرد اين قاب‌ها لزوم بهسازي لرزه‌اي را براي نزديك شدن به مود‌هاي خرابي مطلوب نشان داده و روند خسارات و سطوح عملكردي اجرا نشان از مكانيزم خرابي نامناسب داده ‌است. همچنين مقادير كمي شاخص‌هاي خسارت به‌صورت تفكيكي مورد بررسي قرار گرفته است كه مي‌تواند در مطالعات بعدي مورد استفاده قرارگيرد.