طراحي مدل اعتباربخشي بيمارستاني: يك مطالعه كيفي

زمينه و هدف: در سال هاي اخير متوليان نظام سلامت در دنيا براي افزايش كيفيت و ايمني خدمات درماني و ارزيابي آن استانداردهاي اعتباربخشي را به كار گرفته اند كه در ايران نيز از اولويت هاي وزارت بهداشت است. اين پژوهش جهت طراحي مدل كاربردي اعتباربخشي بيمارستاني انجام شد. روش پژوهش: اين مطالعه بخشي از يك مطالعه كيفي با رويكرد گراندد تئوري و با هدف تبيين تجربيات و درك افراد آگاه و مسئول در فرآيند اعتباربخشي بيمارستاني با استفاده از مصاحبه بود كه در سال 1395 در بيمارستان هاي استان گيلان انجام شد. نمونه گيري هدفمند شامل 3 پرستار، 4 مترون، 3 مدير و 5 كارشناس آگاه در اعتباربخشي بودند. ابزار جمع آوري داده ها مصاحبه هاي نيمه ساختار يافته و عميق بود. براي تحليل داده ها از كدگذاري 3 مرحله اي باز، محوري و انتخابي و نرم افزار MaxQDA 10 استفاده شد. براي به دست آوردن اعتبار و روايي داده ها از 2 روش بازبيني مشاركت كنندگان و مرور خبرگان غير شركت كننده در پژوهش استفاده شد. يافته ها: داده ها پس از تجزيه و تركيب در قالب 134مؤلفه، 32 مفهوم و 6 مقوله اصلي دسته بندي گرديد و مدل كاربردي طراحي گرديد. نتيجه گيري: با توجه به اهميت اعتباربخشي و فقدان پژوهش، با رويكرد مدل سازي و كاربردي لازم است برنامه ريزان در سطح كلان به موارد و مشكلات ارائه شده توجه و دقت كافي نمايند.