رهبري توزيعي، رويكردي جديد براي رفتارهاي خود جوش در بيمارستان‌ها

زمينه و هدف: باتوجه به شرايط بسيار متحول بيمارستان ها و لزوم اثربخشي آن ها، به كاركناني نياز است كه رفتارهاي داوطلبانه براي سازمان داشته باشند. رهبري توزيعي يكي از سبك هاي جديد رهبري است كه سعي دارد چارچوب رهبري تك نفره را تغيير دهد. هدف از اين پژوهش، بررسي رابطه بين سبك رهبري توزيعي با رفتار شهروندي سازماني كاركنان بيمارستان هاي تحت پوشش دانشگاه علوم پزشكي تهران مي باشد. روش پژوهش: پژوهش حاضر از نظر هدف كاربردي و از نوع همبستگي مي باشد كه به صورت مقطعي در تابستان 1394 انجام گرفت .جامعه آماري، كليه كاركنان بيمارستان هاي تحت پوشش دانشگاه علوم پزشكي تهران بودند (100-89 نفر) كه با استفاده از روش نمونه گيري چند مرحله اي و از طريق جدول كرجسي و مورگان، حجم نمونه 374 نفر برآورد شد. ابزار گردآوري داده ها، پرسشنامه استاندارد رهبري توزيعي و رفتار شهروندي سازماني بود. روايي پرسشنامه ها از طريق اخذ نظر اساتيد و صاحب نظران، تاييد و پايايي پرسشنامه ها نيز به روش آلفاي كرونباخ به ترتيب 0/91 و 0/75 محاسبه گرديد. تحليل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS 21 و آمار توصيفي (توزيع و درصد فراوني، ميانگين، انحراف معيار) و آمار استنباطي (آزمون ضريب همبستگي پيرسون، رگرسيون، آزمون t و ANOVA) انجام گرفت. يافته ها: بين سبك رهبري توزيعي و رفتار شهروندي سازماني رابطه مثبت و معنادار وجود دارد (P 0.001) . نتيجه گيري: با توجه به رابطه معنادار سبك رهبري توزيعي و رفتار شهروندي سازماني، بيمارستان ها مي توانند با حمايت از افراد و تيم ها در بيمارستان و تفويض اختيار بيشتر، در رفتار كاركنان بهبودهايي ايجاد نمايند و تأثير قابل توجهي بر بروز رفتار شهروندي سازماني داشته باشند.