رابطه هوش هيجاني و راهبردهاي مديريت تعارض مديران بيمارستان‌هاي منتخب شهر كرج

زمينه و هدف: در جوامع امروزي تعارض موضوعي است كه انديشه انسان را بيش از هر مسئله ديگري به خود مشغول كرده است. از طرفي به كارگيري هوش هيجاني و مؤلفه هاي آن سبب مديريت تعارض اثر بخش مي شود. اين مطالعه با هدف بررسي رابطه هوش هيجاني و راهبردهاي مديريت تعارض مديران بيمارستان هاي منتخب شهر كرج انجام گرفت. روش پژوهش: مطالعه حاضر، مطالعه اي از نوع همبستگي است كه به صورت مقطعي در سال 1396 در بيمارستان هاي منتخب شهر كرج انجام گرفت. حجم نمونه شامل 32 نفر از مديران سطوح مختلف بيمارستان ها به روش سرشماري بود. داده ها به وسيله پرسشنامه هاي استاندارد جمع آوري شد و با استفاده از آمار توصيفي، تحليلي و آزمون آماري همبستگي اسپيرمن، به وسيله نرم افزار 19 SPSS مورد تحليل قرار گرفت. يافته ها: ميانگين امتياز مديريت تعارض در بين مديران مورد مطالعه از 134، 20/8 ±108/3 بود. بيشترين استراتژي مديريت تعارض مديران، استراتژي عدم مقابله با ميانگين ±12/5 51/5 بوده است. بررسي هوش هيجاني، وضعيت خوب با ميانگين 18/7 ±121/9 را در مديران هر 2 بيمارستان نشان داد. بين راهبردهاي مديريت تعارض با مؤلفه خود انگيزي هوش هيجاني رابطه معني داري وجود داشت. نتيجه گيري: راهبرد عدم مقابله بيشترين كاربرد را بين مديران داشت و با توجه به رابطه برخي از مؤلفه هاي هوش هيجاني (خود انگيزي) با مديريت تعارض، مي توان نتيجه گرفت، آشنايي مديران با ساير راهبردها مي تواند در زمينه كاربرد راهبردهاي مديريت تعارض راهگشا باشد و بر مديريت منابع انساني و بهبود عملكرد سازمان تأثير مثبتي داشته باشد.