عوامل رفتاري تأثيرگذار بر طراحي مدل حكمراني شبكه در حوزه مراقبت‌هاي سلامت: يك مرور نظام‌مند كيفي

زمينه و هدف: ايجاد شبكه هاي همكاري بين سازماني به يك استراتژي اساسي جهت ارائه خدمات با كيفيت و با هزينه تمام شده پايين در نظام سلامت تبديل شده است. بهره گيري از مزاياي شبكه هاي همكاري مستلزم استفاده از مدل حكمراني متناسب با نظام سلامت است. فاكتورهاي گوناگوني بر طراحي موفق مدل حكمراني در شبكه هاي مراقبت سلامت تأثير مي گذارند. هدف از اين پژوهش شناسايي عوامل رفتاري داخلي است كه مي بايست در طراحي يك مدل حكمراني شبكه اي موفق در نظام سلامت مورد توجه قرار گيرند.روش پژوهش: با جستجوي مطالعات مرتبط با سؤال پژوهش در پايگاه اسنادي web of science به عنوان يك پايگاه جامع و معتبر، 2350 انتشار علمي حاصل شد. با غربالگري نتايج مذكور بر اساس تناسب عناوين با معيارهاي ورودي و خروجي 150 مقاله منتج گرديد. غربالگري نهايي بر اساس چكيده و نتيجه گيري 150 مقاله منتج شده از مرحله قبل، به 53 مقاله ي نهايي انجاميد. در اين پژوهش جهت كشف عوامل رفتاري تأثيرگذار بر طراحي مدل حكمراني در شبكه هاي ارائه دهنده خدمات سلامت، از روش مرور نظام مند ادبيات جهت كشف و يكپارچه سازي دانش مربوطه استفاده شد. يافته ها: طي بررسي مطالعات غربال شده برحسب معيارهاي ورودي و خروجي مطالعات، 59 عدد از شواهد از 31 منبع استخراج گرديد و از منابع ديگر شواهدي كشف نشد. جهت ايجاد ديدگاه جامع و دسترسي آسان به اين شواهد، تركيب شواهد استخراج شده به 3 دسته ي مشخصات روابط، ويژگي هاي مشاركت و پيامد هاي هنجاري و همچنين 15 مضمون از فاكتورها منجر شد. نتيجه گيري: مدل حكمراني شبكه در صورتي موفق آميز خواهد بود كه عوامل رفتاري مؤثر در طراحي آن در نظر گرفته شود. مهمترين عوامل رفتاري در شبكه كه بايست در تعيين مدل حكمراني شبكه مورد توجه قرار گيرند عبارت اند از مشخصات روابط، مشخصات مشاركت و پيامدهاي هنجاري.