اثر بازدارندگي تنظيم كننده‌هاي رشد مختلف روي بيماري كپك آبي در ارقام سيب (Malus × domestica Borkh.)

ميوه سيب (Malus × domestica Borkh.)) هم به صورت مصرف تازه و هم در توليد محصولات فرآوري شده كاربرد فراواني دارد. عموماً محصول برداشت شده پس از يك تا چند ماه انبارداري وارد بازار مي‌شود كه اين باعث اهميت محافظت محصول در مقابل بيماري‌هاي پس از برداشت (به خصوص در كشاورزي ارگانيك) شده است. يكي از اين بيماري‌ها كپك آبي ( lt;em gt;Penicillium expansum lt;/em gt;) است كه به دليل گسترش بالا و توليد ماده سرطانزاي پاتولين از اهميت شايان توجه‌اي برخوردار است. در اين تحقيق تاثير اسپري پاشي تنظيم كننده‌هاي رشد اسيد آبسزيك، اسيد ساليسيليك، متيل جاسمونات، بتا آمينوبوتيريك اسيد و اسيد كربوكسيليك روي اين بيماري در ۱۰ رقم سيب مورد بررسي قرار گرفت. آلودگي مصنوعي روي ميوه‌ها با استفاده از سوسپانسيون قارچ ايجاد و سپس نمونه‌ها با تنظيم كننده هاي رشد با غلظت هاي متفاوت اسپري شدند. صفات فنولوژيكي مانند سفتي ميوه و درجه نرم‌شدگي ميوه‌ها در حين انبارداري و سطح آلودگي اندازه‌گيري شدند. داده‌هاي پژوهش به صورت آزمايش فاكتوريل با دو عامل رقم و تنظيم كننده رشد در قالب طرح كاملا تصادفي با بسته نرم افزاري R مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. نتايج حاكي از وجود تفاوت معني‌دار بين ارقام براي فاكتورهاي مورد بررسي بود. علاوه‌ بر متيل جاسمونات، اسيد ساليسيليك و بتاآمينوبوتيريك اسيد بيشترين اثر بازدارندگي را روي اين بيماري نشان دادند. تاثير دو تنظيم كننده رشد اسيد آبسيزيك و كربوكسيليك ‌اسيد نيز بسته به رقم متفاوت بود و در بعضي از تيمارها هيچ گونه تاثير معني‌داري نشان ندادند. نتايج اين تحقيق مي‌تواند در مطالعات به نژادي براي شناخت بهتر مكانسيم مقاومت در اين گياه مورد استفاده قرار گيرد و همچنين به درك بهتري از ارتباط اين مواد با پاسخ‌هاي فيزيولوژيك و در نهايت ايجاد مقاومت به بيماري در سيب كمك نمايد.