بررسي ميزان انطباق دانشگاه علوم پزشكي اصفهان با مؤلفه‌هاي سازمان يادگيرنده از ديدگاه مديران ارشد و مياني اين دانشگاه

زمينه و هدف : دانشگاه‌هاي علوم پزشكي به خاطر گستردگي فعاليت و نقشي كه در حفظ و ارتقاي سلامت جامعه دارند به عنوان اثرگذارترين نهاد بر نظام سلامت كشور محسوب مي‌شوند و ضروري است كه در راستاي پياده سازي ابعاد سازمان يادگيرنده گام بردارند. اين پژوهش با هدف بررسي ميزان انطباق دانشگاه علوم پزشكي اصفهان با مؤلفه‌هاي سازمان يادگيرنده انجام گرفت. روش پژوهش: اين پژوهش يك مطالعه توصيفي تحليلي بود و جامعه پژوهش را تمام مديران ارشد و مياني دانشگاه علوم پزشكي اصفهان در ستاد مركزي، دانشكده‌ها و بيمارستان‌ها تشكيل مي‌داد. جهت گرد آوري داده‌ها از پرسشنامه استاندارد سازمان يادگيرنده نيفه استفاده شد. روايي پرسشنامه به صورت روايي محتوا بر اساس نظر متخصصين و پايايي آن‌ها با محاسبه ضريب آلفاي كرونباخ 89.0 مورد تاييد قرار گرفت. داده‌ها با استفاده از نرم افزار آماري 20 SPSS و با روش‌هاي آمار توصيفي و تحليلي نظير ضريب همبستگي پيرسون، t مستقل، ضريب همبستگي اسپيرمن تجزيه و تحليل شد. يافته‌ها: بر اساس نتايج ميانگين ميزان انطباق دانشگاه علوم پزشكي اصفهان با مؤلفه هاي سازمان ياد گيرنده 60.72 بود، بيشترين ميانگين نمره مربوط به بعد مهارت هاي فردي (60.77) و كمترين آن به ترتيب مربوط به ابعاد مدل هاي ذهني (03.67)، يادگيري تيمي (70.70) و چشم انداز مشترك (20.72) بود. آزمون t مستقل نشان داد كه ميانگين نمره كل ميزان انطباق با سازمان يادگيرنده و نمره ابعاد چشم انداز مشترك، يادگيري تيمي و تفكر سيستمي از ديدگاه مديران مرد به طور معني‌داري بيشتر از مديران زن بود (05.0 p). نتيجه گيري: بر اساس نتايج ميزان انطباق دانشگاه علوم پزشكي اصفهان با مؤلفه‌هاي سازمان يادگيرنده در سطح خوب بود. مديران و مسئولين با بهبود تمامي ابعاد سازمان يادگيرنده و به‌ويژه ابعاد مدل‌هاي ذهني، يادگيري تيمي و چشم انداز مشترك مي‌توانند براي رسيدن به سطح عالي سازمان يادگيرنده گام بردارند.