ارزيابي كارايي فني بيمارستان‌هاي دانشگاه علوم پزشكي اردبيل با استفاده از روش شبكه عصبي مصنوعي

زمينه و هدف: اداره مطلوب بيمارستان‌ها به‌عنوان مهمترين مركز ارائه خدمات بهداشتي درماني، همواره مورد توجه تصميم گيران و سياستگذاران اين بخش بوده است. مطالعه حاضر با هدف ارزيابي كارايي فني بيمارستان‌هاي دانشگاه علوم پزشكي اردبيل با استفاده از روش شبكه عصبي مصنوعي به انجام رسيده است. روش پژوهش: مطالعه حاضر از نظر هدف، كاربردي و از لحاظ ماهيت، توصيفي مي‌باشد كه به صورت مقطعي در سال 1396 انجام گرفت. جامعه مورد مطالعه، شامل 8 مركز آموزشي درماني وابسته به دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني اردبيل بود. روش نمونه گيري سرشماري بود و جهت گردآوري داده‌ها از چك ليست‌هاي محقق ساخته استفاده شد. براي بررسي اهداف مطرح شده از روش شبكه عصبي مصنوعي استفاده شد. شبكه مورد استفاده، پروسپترون چند لايه پيشخور با تابع بهينه سازي لونبرگ ماركوارت و تابع انتقال تانژانت سيگموييد در لايه مياني و تابع خطي در لايه خروجي است. جهت پردازش و آماده سازي داده‌ها از صفحه گسترده Excel و براي تجزيه و تحليل و طراحي شبكه از نرم افزار Matlab استفاده گرديد. يافته‌ها: يافته‌ها نشان داد كه ميانگين ميزان كارايي فني بيمارستان‌هاي تحت مطالعه برابر 75.0 بوده است. بيمارستان بوعلي اردبيل، امام خميني (ره) خلخال و وليعصر (عج) مشكين شهر داراي بيشترين ميزان كارايي فني (00.1) و بيمارستان ولايت گرمي از لحاظ درصد اشغال تخت (75.0) و همچنين بيمارستان امام خميني (ره) پارس آباد از لحاظ تعداد بيماران ترخيص شده سالم (69.0) داراي كمترين ميزان كارايي فني در سال 1396 بوده‌اند. در نهايت فضاي بهبود هر يك از متغيرها جهت رسيدن به كارايي فني محاسبه گرديد. نتيجه گيري: با توجه به نتايج، يكي از عوامل كاهنده كارايي فني در مراكز آموزشي و درماني، پايين بودن نرخ بهره برداري و نرخ اشغال تخت‌هاي بيمارستاني است، به‌طوريكه فعاليت نكردن كانون‌هاي بيمارستان با ظرفيت كامل و پايين بودن نرخ بهره برداري تخت‌هاي فعال باعث تحميل شدن هزينه و به تبع آن كاهش كارايي مي‌شوند.