سياست خارجي تهاجمي بوش و موازنه مجدد اوباما در منطقه آسياي شرقي؛ تفاوت تاكتيكي يا تشايه راهبردي؟

با روي كار آمدن اوباما، سياست خارجي چندجانبه گرا و تهاجمي بوش جاي خود را به سياست "موازنه مجدد" داد كه در آن منافع ايالات متحده بيشتر از هر موضوع ديگري مورد توجه قرار گرفت. "سياست موازنه مجدد" اوباما در منطقه آسياي شرقي با هدف بازتعريف منافع، تهديدات و راهبردهاي سياسي، اقتصادي و نظامي پيگيري شد. سوال مقاله حاضر آن است كه" سياست خارجي تهاجمي " بوش و "سياست موازنه مجدد" اوباما چگونه در جهت ارتقاء منافع آمريكا در آسياي شرقي پيگيري شده است؟ در پاسخ به اين پرسش، نگارندگان معتقدند كه سياست خارجي بوش با اتخاذ رويكردي چندجانبه گرايانه و با تمركز بر حل بحران شبه جزيره كره و با هدف اجماع سازي در آسياي شرقي و همكاري با چين دنبال شده است.در حالي كه سياست موازنه مجدد با اتخاذ رويكردي چندجانبه گرايانه و با تمركز بر جلوگيري از رشد اقتصادي و نظامي چين و با هدف اجماع سازي ميان كشورهاي همسو با سياست هاي ايالات متحده در آسياي شرقي پيگيري شده است. روش پژوهش در اين مقاله تحليلي و توصيفي و استفاده از منابع كتابخانه اي است. اين مقاله با بهره گيري از نظريه واقع گرايي تهاجمي و مكتب كپنهاگ درصدد است كه با تبيين و تحليل سياست هاي بوش و اوباما در آسياي شرقي، به بررسي تمايز، وجوه مشترك و رويكردهاي هريك پرداخته و جهت گيري سياست خارجي ايالات متحده در منطقه آسياي شرقي در اين دوران را ترسيم نمايد.