تاثير اشتراك‌گذاري دانش بر نوآوري تيمي اعضاي هيات علمي: مورد دانشگاه فردوسي مشهد

سازگاري و اداره كردن تغييرات در موسسات آموزش عالي مستلزم توجه به خلاقيت و نوآوري است. هدف پژوهش حاضر بررسي تاثير اشتراك گذاري دانش بر نوآوري تيمي اعضاي هيات علمي دانشگاه فردوسي مشهد بوده و در آن از روش همبستگي (رويكرد تحليل مسير) استفاده شده است. ابزار جمع‌آوري داده‌ها پرسشنامه محقق ساخته بوده كه بر روي اعضاي هيات علمي دانشگاه فردوسي با نمونه اي متشكل از 261 نفر كه به روش نمونه‌گيري طبقه‌اي انتخاب شده بودند صورت گرفته است. براي تجزيه و تحليل داده‌ها از آزمون همبستگي پيرسون و مدل‌يابي معادلات ساختاري استفاده شده است. يافته‌هاي پژوهش بيانگر آنست كه نگرش به اشتراك گذاري دانش و انگيزه دروني از طريق رفتار به اشتراك گذاري دانش بر نوآوري تيمي اعضاي هيات علمي دانشگاه فردوسي مشهد اثر غيرمستقيم دارد اما تمايل به اشتراك گذاري دانش از طريق رفتار به اشتراك‌گذاري دانش بر نوآوري تيمي اعضاي هيات علمي دانشگاه فردوسي مشهد اثر نداشت. همچنين از نظر به اشتراك‌گذاري دانش و نوآوري تيمي اعضا هيات علمي دانشگاه فردوسي مشهد وضعيت مطلوبي داشتند.