بازنمايي گفتمان انقلاب اسلامي در سريال هاي تلويزيوني؛ (مطالعه موردي: انقلاب زيبا)

متون تلويزيوني با به‌كارگيري واژگان، تصاوير و صدا معناهايي را مي‌سازند كه به رويدادها و پديده‌ها از زوايه‌اي خاص نگاه مي‌كند. در واقع اين متون، حوادث و وقايع اجتماعي و سياسي را بر مبناي اهدافي خاص تفسير و بازآفريني مي‌كنند. مطالعه نحوه بازنمايي اين حوادث در متون تلويزيوني كه مجموعه‌هاي نمايشي را نيز در بر مي‌گيرد، چگونگي برجسته‌سازي يك گفتمان و طرد گفتمان يا گفتمان‌هاي ديگر را نشان مي‌دهد. با اين نگاه مقاله حاضر بر آن است،  با مطالعه سريال  انقلاب زيباكه در سال 1393 از سيماي ج.ا.ا پخش شد، شيوه روايت انقلاب اسلامي را در آن مشخص كند. براي اين منظور،  مجموعه نام‌برده با استفاده از روش نشانه‌شناسي فيسك مطالعه شد. يافته‌هاي اين مطالعه نشان داد كه رمزگان‌هاي فني و اجتماعي، در آن به شيوه‌اي قطب‌بندي شده، به دنبال تبيين گفتمان انقلاب بوده‌اند. گفتمان انقلاب اسلامي بر مبناي اين بازنمايي، در تقابل و تعارض با گفتمان استبدادي است. دال‌هاي برسازنده گفتمان انقلاب اسلامي با ارجاع به هويت خويشتن، پيوند با گذشته و رايزني با پيشگامان معرفي مي‌شود و با دانش، ارزش‌هاي انساني، آگاهي و حضور اجتماعي مي‌آميزد. در مقابل گفتمان ضد انقلاب، گفتماني شرور، بي‌ريشه، مستبدانه و مردسالار در پي نفوذ و ايجاد ناامني است.