اثر حفاظتي كوئرستين و نانوكريستال آن بر رفتارهاي شبه اضطرابي در مدل حيواني بيماري آلزايمز

مقدمه: آلزايمر يكي از بيماري هاي تحليل عصبي است كه با از دست دادن پيشرونده حافظه، كاهش توانايي شناختي و اختلالات رفتاري از جمله رفتارهاي شبه اضطرابي مشخص مي شود. كوئرستين تركيب پلي فنلي با اثرات آنتي اكسيداني و حفاظت نوروني است. هدف: هدف از اين مطالعه ارزيابي اثرات ضد اضطرابي كوئرستين و نانوكريستال آن در مدل بيماري آلزايمر مي باشد. روش بررسي: در اين مطالعه تجربي 49 سر موش صحرايي به صورت تصادفي به هفت گروه كنترل (موش هاي سالم)، شاهد (آب مقطر را به صورت خوراكي و سالين را به صورت درون بطني دريافت كردند)، بيمار (μg /rat 10 استرپتوزوتوسين درون بطني و آب مقطر به صورت خوراكي دريافت كردند) و گروه هاي بيمار درمان شده ( كوئرستين و نانو بلورهاي كوئرستين را با غلظت هاي 10 و 25 ميلي گرم بر كيلوگرم وزن بدن روزانه به مدت چهار هفته به صورت خوراكي بعد از تزريق استرپتوزوتوسين دريافت كردند) تقسيم شدند. براي ارزيابي رفتارهاي شبه اضطرابي از تست ماز صليبي مرتفع استفاده شد. نتايج: نتايج نشان داد كه تزريق درون بطني استرپتوزوتوسين به طور معني داري درصد زمان سپري شده و درصد تعداد دفعات ورود به بازوي باز در تست ماز صليبي بالاتر از كاهش داد و درمان با كوئرستين و نانوكريستال آن اين شاخص هاي رفتاري را در هفته سوم و چهارم افزايش معني داري داد. همچنين درمان با نانوكريستال كوئرستين درصد زمان سپري شده و درصد تعداد دفعات ورود به بازوي باز را بيشتر از كوئرستين افزايش داد. نتيجه گيري: اين مطالعه اثر حفاظتي كوئرستين و نانو كريستال ها آن را در پيشگيري از رفتارهاي شبه اضطرابي ناشي از مدل آلزايمر در موش نشان داد. و درمان با نانوكريستال هاي كورستين مؤثرتر از كورستين است.