جنسيت در تجربه زيسته زنان دانشجوي دكتراي رشته علوم تربيتي

Women Doctoral Students' Lived Experience of Gender in the Field of Education

جنسيت، درك و تفسير متفاوتي از تجربۀ تربيتي را القاء مي‌كند و درنتيجه، اين تفاسير متفاوت از تعاملات، و ظرفيت‌هاي بالقوه مي توانند نگاهي تازه به آموزش عالي را فراهم سازند. مقاله حاضر با بهره‌گيري از پژوهش روايتي و با رويكرد نظري پساساختارگرايي به جنسيت در پي توصيف تجربه زيسته زنان دانشجو دكترا رشته علوم تربيتي و چگونگي درك و تفسير آنان از جنسيت در طي مسير تحصيل در آموزش عالي است. مشاركت‌كنندگان در پژوهش، شش تن از دانشجويان زن دكترا مشغول به تحصيل در رشته علوم تربيتي در يكي از دانشگاه‌هاي دولتي شهر تهران هستند كه روايت‌هايشان از طريق دو مصاحبه گرداوري شد. مصاحبه نخست به صورت روايتي دربارۀ سفر تربيتي آنها در آموزش عالي به صورت حضوري و مصاحبه دوم به صورت نيمه‌ ساختار يافته با تمركز بر موقعيت‌‌هاي خاص بازگو شده در مصاحبه نخست، از طريق پيام‌ رسان‌هاي اينترنتي انجام شد. با تحليل مضموني، يافته ها را در قالب چهار دسته دوتايي مضمون هاي متضاد ارائه شدند كه نشان ميدهد اين زنان در تناقض، در مرز ميان كلان روايت هاي موجود در جامعه و آموزش عالي و روايت هاي خاص خود از جنسيت در تقاطع با موقعيت هاي سوژگي متفاوت، تجربه تربيتي شان را معنا مي بخشند.

Gender informs different understanding and interpretations of educational experience and hence these different interpretations of interactions and potential capacities offer a new perspective on higher education and can even cause changes in higher education. Applying narrative inquiry and poststructural approach to gender, this paper attempts to describe lived experience of women doctoral students in Education as well as their understanding of gender in the pathways of higher education to doctoral level. The narratives of participants in this research, who are six women doctoral students studying Education in one of the State Universities in Tehran, was collected through two interviews. The first interview was in form of a narrative inquiring about their educational journey in higher education and the second one was a semi-structured interview based on the questions arisen from the first interview, which was done via messaging apps. The thematic analysis of data resulted in four groups of binary oppositions which indicate the paradox through which these women living on the borders of grand-narratives in our society and higher education and their own personal narratives give meaning to their educational experiences in the intersection of gender and other subject positions they take.