واكاوي و تبيين ماهيت و مباني برنامه درسي هم افزا(سينرژيك)

The Nature and Foundation of Synergistic Curriculum

هدف اين مقاله، تشريح هويت برنامه درسي هم افزا از طريق توصيف دو بخش برنامه درسي صامت و برنامه درسي ناطق، وجوه دروني و بيروني برنامه درسي است. همچنين به تبيين مباني و ويژگي ها برنامه درسي هم افزا مي پردازد. رويكرد مورد استفاده كيفي و از نوع سنتز پژوهي است و به كمك فرا تركيب اين پژوهش انجام شد . جامعه آماري اين پژوهش شامل كليه كتاب ها، مقالات، و پژوهش هاي حوزه هم افزايي در برنامه درسي و آموزش است. نتايج اين تحليل و سپس تركيب آنها، چارچوب مفهومي را در حوزه برنامه درسي با محوريت هم افزايي شكل دادند تا ماهيت تعاملي، مشاركت جويانه، روييدني، ارزشمندي تفاوت ها، تلفيقي و فرآيند محوري و مباني فلسفي، روانشناسي، هنري، فنآوري، علمي و كل گرايانه را مطرح نمايند. از ويژگي هاي آن مي توان به رهاسازي پتانسيل ها، خودشكوفايي، هم نوايي اجتماعي و ديدن معلم به عنوان بخشي از برنامه درسي اشاره نمود.

The purpose of this study is to explain the identity of the synergistic curriculum through the description of two parts of the silent curriculum and the talking curriculum, the internal and external aspects of the curriculum. It also helps to explain the foundation and features of the synergistic curriculum. The approach used in this study included discretional qualitative research synthesis which was fulfilled through metasynthesis. The total corpus for this study included books, essays and studies in education and synergy. A conceptual framework was then formed based on the results for curriculum focuses on synergy to provide an interactive, communicative, valued difference, synthesis, processing and philosophical basis, psychology, artistic, technological, scientific, and holistic. The features include the release of potentials, self-actualization, social co-operation, and teacher's seeing as part of the curriculum.