چگونگي ايجاد كارآفريني استراتژيك براي رشد كسب و كارها

كارآفريني استراتژيك به مفهوم انجام هم‌زمان فعاليت‌هاي كشف (ايجاد دانش و توانمندي جديد) و بهره‌برداري (بهره‌برداري از منابع و دانش كنوني سازمان) است كه به‌طور فزاينده‌اي در ادبيات مديريت استراتژيك و كارآفريني سازماني مورداستفاده قرارگرفته مي‌شود. باوجوداين اهميت، دو شكاف نظري مهم در زمينه و بافت ايران وجود دارد: اول اينكه چگونه سازمان‌ها مي‌توانند توانمندي كارآفريني استراتژيك را در سازمان خود ايجاد نمايند و عوامل مؤثر بر ايجاد آن كدم‌اند؟ دوم اينكه آيا اساساً كارآفريني استراتژيك باعث رشد كسب‌وكارها مي‌شود؟ اين پژوهش با هدف چگونگي ايجاد كارآفريني استراتژيك براي رشد كسب‌وكارها در صنايع غذايي ايران انجام شده است، لذا روش تحقيق اين پژوهش توصيفي پيمايشي مي‌باشد. جامعه آماري تحقيق حاضر 93 شركت فعال در حوزه صنعت مواد غذايي در شهر تهران و گرگان مي باشد كه به طور تصادفي مورد پيمايش قرار گرفتند. پرسشنامه نهائي توسط  75 شركت تكميل كه با استناد به فرمول كوكران (انتخاب نمونه از جامعه محدود) از لحاظ آماري قابل تعميم سازي مي باشد.  پايايي پرسش نامه ها به وسيله ضريب آلفاي كرونباخ تاييد شد، روايي محتوايي پرسش نامه ها توسط جمعي از اساتيد دانشگاه و روايي سازه آنها توسط تحليل عاملي تاييدي مورد تاييد قرار گرفت. نهايتاً، فرضيه هاي پژوهش توسط مدل سازي معادلات ساختاري (SEM) با استفاده از نرم افزار Smartpls مورد آزمون قرار گرفتند. نتايج حاصل از تجزيه و تحليل‌ها نشان داد كه ذهنيت كارآفرينانه، فرهنگ كارآفرينانه، رهبري كارآفرينانه و خلاقيت و نوآوري از طريق كارآفريني استراتژيك بر رشد كسب‌وكار تأثير معنادار مثبت دارد.