ارزياﺑﯽ ﺗﺎﺛﯿﺮ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﮐﺎرﺑﺮي ﺳﺎزﮔﺎر ﺑﺮ ﭘﺎيداري ﻣﺤﯿﻄﯽ (ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻣﻮردي: ﻣﯿﺮاث ﺻﻨﻌﺘﯽ ايران)

(Environment Sustainability through Adaptive Reuse (Case Study: Industrial Heritage of Iran

توسعه پايدار يكي از موضوعات قابل توجه در زمينه حفاظت از محيط به شمار مي آيد. يكي از عوامل موثر بر پايداري محيط مديريت كاربري زمين است. در اين راستا تغيير كاربري بناهاي متروكه صنعتي در سالهاي اخير بسيار مورد توجه قرار گرفته است، زيرا زمينه لازم را براي پايداري اقتصادي، فرهنگي- اجتماعي و زيست محيطي فراهم مي آورد. هدف از اين تحقيق ارزيابي تاثير تغيير كاربري سازگار بر پايداري محيط به ويژه در مناطق متروكه صنعتي است. در راستاي دستيابي به هدف تحقيق، ابتدا به تعريف تغيير كاربري سازگار و تاثير آن بر پايداري محيطي ميپردازيم، آنگاه شاخصههاي پايداري را در آن دسته از بناهاي متروكه ميراث صنعتي كه تغيير كاربري دادهاند، ارزيابي ميكنيم. روش مورد استفاده در اين تحقيق، روش تفسيري- تاريخي مبتني بر تكنيكهاي تحليلي- توصيفي است. نتايج تحقيق حاكي از آن است كه اصل توسعه پايدار با فراواني متوسط در آثار متروكه ميراث صنعتي ايران مورد توجه بوده است. از طرف ديگر در ميان شاخصه هاي پايداري، شاخصه هاي زيست محيطي كمتر مورد توجه قرار گرفته اند كه علت اين امر را ميتوان در عدم بهره وري در مصرف انرژي و نيز عدم استفاده از انرژي هاي تجديدپذير جست.

Environmental sustainability is one of the crucial issues considered by practitioners of environment conservation. One of the major factors which affect the environment is land use management. Consequently, adaptive reuse of industrial vacant buildings has achieved great acceptance among developing countries in recent years, whereas it can provide economic, sociocultural, and ecological benefits to the environment. This research aims to identify the significance of adaptive reuse in sustainability of the environment, especially in neglected industrial areas. The aim is achieved by means of a principle-based approach: defining the meaning of adaptive reuse and its significance in a sustainable environment; then, evaluating sustainability factors among those neglected industrial buildings conserved by adaptive reuse. To gain an understanding of the issue, a “historical interpretation” research method relying on analytical- description techniques was adopted and interviews through questionnaires were conducted with a variety of professors and students. The findings indicate that the concept of environmental sustainability is considered significantly in the adaptive reuse of industrial heritage of Iran. However, ecological aspects are neglected because of the buildings having low energy efficiency and not using renewable energies in the renovation process