عنوان مقاله :
نقش سبكهاي دلبستگي، سبكهاي عشقورزي و ابرازگري هيجان در پيشبيني شادكامي معلمان متأهل
عنوان به زبان ديگر :
The Role of Attachment Styles, Love Styles and Emotional Expression in Predicting the Happiness of Married Teachers
پديد آورندگان :
قربان پور لفمجاني، امير دانشگاه گيلان - دانشكده ادبيات و علوم انساني، رشت، ايران , دهقان، فاطمه دانشگاه گيلان - دانشكده ادبيات و علوم انساني، رشت، ايران , كريمي، فاطمه دانشگاه گيلان - دانشكده ادبيات و علوم انساني، رشت، ايران , رضائي، سجاد دانشگاه گيلان - دانشكده ادبيات و علوم انساني، رشت، ايران
كليدواژه :
سبكهاي دلبستگي , سبكهاي عشقورزي , ابرازگري هيجان , شادكامي , معلمان
چكيده فارسي :
براي معلمان، حياتي است كه در محل كار احساس شادكامي كنند؛ زيرا عملكرد بهتري خواهند داشت. پژوهش حاضر با هدف تعيين نقش سبكهاي دلبستگي، سبكهاي عشقورزي و ابرازگري هيجان در پيشبيني شادكامي معلمان متأهل انجام شد. روش تحقيق حاضر توصيفي - مقطعي و از نوع همبستگي بود. تعداد 260 نفر از معلمان شهرستان رودسر با روش نمونهگيري خوشهاي دومرحلهاي از ميان 30 مدرسه بهطور تصادفي انتخاب شدند و به پرسشنامههاي شادكامي آكسفورد، سبكهاي دلبستگي بشارت، ابرازگري هيجان كينگ و ايمونز و سبكهاي عشقورزي استرنبرگ پاسخ دادند. تحليلهاي همبستگي نشان دادند شادكامي با سبك دلبستگي ايمن، سبك عشقورزي صميمت، شور و اشتياق و تعهد و ابرازگري هيجان، رابطۀ مستقيم دارد و با سبك دلبستگي ناايمن و دوسوگرا رابطۀ معكوس دارد. نتايج آزمون t استيودنت نشان دادند ميانگين گروه مردان در مقايسه با زنان ازنظر شادكامي بهطور معنيداري بيشتر است. تحليل رگرسيون در گروه مردان نشان داد سبك دلبستگي ايمن و سبك عشقورزي تعهد بهطورمثبت و معنيدار و سبكهاي دلبستگي اجتنابي و دوسوگرا بهطور منفي 40 درصد از واريانس نمرات شادكامي را پيشبيني ميكند. در گروه زنان نيز مشخص شد سبك دلبستگي دوسوگرا بهطور معكوس و ابرازگري هيجان به شيوۀ مستقيم 52 درصد از نمرات شادكامي را پيشبيني ميكند. در مجموع، سبكهاي دلبستگي، عشقورزي متعهدانه (بهطور خاص در مردان) و ابرازگري هيجان (بهطور خاص در زنان) ميتوانند با اثرگذاري بر نحوۀ تعاملات و ارتباطات، شادكامي جامعۀ معلمان را تبيين كنند.
چكيده لاتين :
It is crucial for teachers to be happy at work, because they can do their best. This study was conducted to determine the role of attachment styles, love styles and emotional expressiveness in predicting the happiness of married teachers. The research method was descriptive-cross sectional and correlational. A total of 260 teachers from Rudsar city were randomly selected through a two-stage cluster sampling among 30 schools. They responded to Oxford Happiness Inventory, Beshart's Attachment Styles, King and Emmons Emotional Expressiveness Questionnare and Sternberg Love Styles Scales. Correlation analysis showed that happiness has direct relationships with the secure attachment style, the style of love, such as intimacy, passion and the commitment and expressiveness of excitement, and has an inverse relationship with insecure and ambivalent attachment style. The results of t-test showed that the mean of happiness in men's group is significantly higher than in comparision with women. Regression analysis in the men group showed that secure attachment style and love-commitment style were positively and significantly, and avoidant and ambivalent attachment styles negatively predicted 40% of the variance in happiness scores. In the women's group, it was also found that ambivalent attachment style negativly and emotional expressiveness positively predicted 52% of happiness scores. Overall, it can be said that attachment styles, committed love (especially in men) and emotional expressiveness (especially in women) can explain the happiness of the teachers' community by influencing how they interact and communicate.
عنوان نشريه :
پژوهش نامه روانشناسي مثبت