بررسي رابطه ادراك فيزيونوميك در نظريه ورنر با جاندار پنداري در كودك پيش عملياتي

مقاله حاضربه بررسي رابطه ادراك فيزيونوميك در نظريه ورنرباجاندارپنداري در كودك پيش عملياتي مي پردازد. دراين مقاله شباهت جنبه هاي مختلف نظريه منحصر به فرد هاينز ورنر روان شناس آلماني با مفهوم جاندارپنداري پياژه موردبررسي قرارگرفته است. روش پژوهش دراين مقاله توصيفي تحليلي وجزوپژوهش هاي كيفي است. نحوه ادراك كودك ازمحيط اطراف و واكاوي وچگونگي اين ادراك، و تفاوت كيفي آن باادراك يك فرد بزرگسال وهمچنين شباهت و نزديكي ادراك كودك با نحوه درك طبيعت درميان هنرمندان وبيماران اسكيزوفرن ازجمله مطالبي است كه دراين مقاله مورد مطالعه قرارگرفته است. يك پارچگي و هم زماني ادراك و انديشه در كودك پيش عملياتي، نقش بادامه در تفكرشهودي كودك وانسان بدوي، ازجمله يافته هاي اين مقاله است. همچنين براي نخستين بار به نوعي دانش شهودي بر مبناي شباهت و مجاورت در كودك پيش عملياتي اشاره شده، كه نتيجه ادراك بي واسطه كودك از محيط و طبيعت پيرامون خود مي باشد.