پيش‌بيني سازگاري زناشويي براساس تصميم‌گيري و حل‌مسأله، انسجام خانواده، راهبردهاي مقابله، مهارت‌هاي ارتباطي و باورهاي مذهبي (عوامل فرايندي خانواده)

هدف پژوهش حاضر پيش بيني سازگاري زناشويي براساس تصميم گيري و حل مسأله، انسجام خانواده، راهبردهاي مقابله، مهارت هاي ارتباطي و باورهاي مذهبي (عوامل فرايندي خانواده) بود. روش پژوهش، توصيفي و از نوع همبستگي بود. جامعه آماري شامل كليه معلمان متأهل مقطع ابتدايي شهركرج در سال تحصيلي 94-93 بودند كه براساس جدول مورگان 358 نفر به صورت نمونه گيري خوشه اي تصادفي انتخاب شدند. براي جمع آوري داده ها از پرسشنامه هاي سازگاري زناشويي (اسپنير، 1976) و فرايندخانواده ساماني (1387) استفاده شد. داده ها از طريق همبستگي پيرسون و رگرسيون گام به گام تجزيه وتحليل شدند. نتايج همبستگي نشان داد كه مجموعه عوامل فرايندي خانواده با سازگاري زناشويي رابطه معناداري دارند (0.01 P) و همچنين نتايج رگرسيون گام به گام نشان داد كه به غير از باورها مذهبي كه اثر معناداري در معادله رگرسون نداشت، مؤلفه هاي انسجام خانواده، مهارت هاي ارتباطي، مهارت هاي مقابله و تصميم گيري و حل مسأله باهم 49/6 % از واريانس سازگاري زناشويي را تبيين مي كنند. با توجه به يافته هاي پژوهش مي توان نتيجه گرفت كه عوامل فرايندي خانواده توان پيش بيني سازگاري زناشويي را دارند.