بررسي رابطه پنج عامل شخصيت با اضطراب آشكار و پنهان در دانش آموزان دختر مدارس شبانه روزي

هدف از پژوهش حاضر،بررسي رابطه پنج عامل شخصيت بااضطراب آشكار و پنهان است .روش تحقيق از نوع همبستگي مي باشد وجامعه آماري اين پژوهش، شامل كليه دانش آموزان شبانه روزي دخترانه منطقه سرولايت (324نفر) بوده كه از طريق روش نمونه گيري تصادفي ساده به تعداد 200نفر ،88نفر از مقطع اول متوسطه و 112نفراز مقطع دوم متوسطه به عنوان گروه نمونه انتخاب شدند. ابزارهاي تحقيق عبارت بودند از :پرسشنامه شخصيت (NEO) و پرسشنامه اضطراب اسپيل برگر(STAI) .نتايج نشان داد كه در تعامل مولفه هاي شخصيت، برون گرايي و وظيفه شناسي به طورمثبت ومعنا داري پيش بيني كننده اضطراب آشكار و پنهان بودند وروان رنجوري بطور منفي و معناداري پيش بيني كننده اضطراب آشكار و پنهان بود . تطابق پذيري قابليت پيش بيني اضطراب آشكار و پنهان را نداشت .گشودگي نسبت به تجربه هم قابليت پيش بيني اضطراب آشكار را نداشت ولي پيش بيني كننده مثبت و معناداري براي اضطراب پنهان بود. بين اضطراب در مقطع اول و دوم متوسطه تفاوت معناداري مشاهده نشد .