پيش‌بيني تعهد زناشويي بر اساس صميميت زناشويي و بخشودگي

خانواده مهم ترين ركن جامعه است كه ثبات آن مستلزم تعهد زوجين به يكديگر است. همچنين تعهد به دليل آنكه با ارتباط بهتر، شادتر بودن و رفتار سازنده تر در طي مشكلات در ارتباط است، يك مفهوم بسيار مهم در روابط زناشويي محسوب مي شود، به همين دليل بررسي عواملي كه در تعهد زناشويي نقش دارند نيز اهميت اساسي پيدا مي كند. هدف از پژوهش حاضر پيش بيني تعهد زناشويي بر اساس صميميت زناشويي و بخشودگي است. بدين منظور از روش توصيفي همبستگي استفاده شد. جامعه آماري پژوهش حاضر، كليه زنان متأهل شاغل در آموزش و پرورش شهر شاهرود در سال تحصيلي 94-93 بودند كه به روش نمونه گيري خوشه اي انتخاب شدند. جهت گردآوري داده ها از پرسشنامه تعهد زناشويي آدامز و جونز، پرسشنامه صميميت زناشويي اولياء و پرسشنامه بخشودگي پولارد و اندرسون استفاده گرديد. تحليل داده ها با استفاده از ضريب همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون انجام شد. نتايج نشان داد كه مقدار همبستگي بين صميميت زناشويي و تعهد زناشويي 0.46 مي باشد و صميميت زناشويي 0.31 از تغييرات تعهد زناشويي را پيش بيني مي كند. مقدار همبستگي بين بخشودگي كلي با تعهد زناشويي 0.46 مي باشد و اين متغير 0.29 از تغييرات تعهد زناشويي را پيش بيني مي كند. همچنين مقدار همبستگي چندگانه آنها با متغير تعهد زناشويي 0.52 مي باشد و اين دو متغير با همديگر 27 درصد از تغييرات تعهد زناشويي را تبيين مي كنند.