تحليلي بر مهارت‌هاي ارتباطي به عنوان مولفه اصلي زمينه ساز توسعه صلح و دوستي در كتب درسي ( مطالعه موردي: كتاب هاي تعليمات اجتماعي چهارم، پنجم و ششم ابتدايي بخش مدني)

يكي از مشكلات عمده اي كه افراد جامعه امروزي را تهديد مي كند، عدم برقراري ارتباط صحيح و درك همدلانه است. آموزش در سال هاي نخست زندگي به عنوان دوران اساسي پي ريزي شخصيت، نقشي مهم و وافر در يادگيري و تثبيت رفتار دارد. بدون شك كودكان براي مقابله با تنش هاي زندگي و حفظ سلامت رواني خود به مهارت هايي نياز دارند. آموزش مهارت هاي ارتباطي ضمن اينكه يك مولفه ي اصلي زمينه ساز توسعه صلح و دوستي در بين افراد است. همواره مي تواند بستر مناسبي براي آماده سازي كودكان براي غلبه بر تنش هاي زندگي را فراهم كند. حال با توجه به اينكه در نظام آموزش و پرورش، دوره ابتدايي يكي از مهم ترين دوره ي تحصيلي افراد به شمار مي آيد. تحقيق حاضر، با هدف بررسي مؤلفه هاي مهارت هاي ارتباطي در كتب تعليمات اجتماعي دوره دبستان در سال تحصيلي 1395-1394 انجام شد. روش پژوهش توصيفي و از نوع تحليل محتواست. جامعه آماري كتب مطالعات اجتماعي كلاس چهارم، پنجم و ششم ابتدايي، بخش مدني است. نتايج تجزيه و تحليل داده ها نشان مي دهد كه بيشترين فراواني مربوط به مؤلفه هاي رفتن به سوي جمع، استفاده از مهارت هاي كلامي و غيركلامي است. و به سه مؤلفه ي معرفي خود، نحوه ي انتخاب دوست و ضرورت دوست يابي توجه گرديده است. در پايان به مؤلفه هاي نامه نويسي، سلام كردن و آموزش عيادت نيز توجه شده است. حال آنكه در كتاب ششم ابتدايي مؤلفه معرفي خود، نسبت به 2 كتاب چهارم و پنجم كمتر مورد توجه قرار گرفته است. بر همين اساس و با توجه به تغييرات اخير در مواد درسي و ادغام اين درس با دروس جغرافيا و تاريخ، اهميت اين مساله چندين برابر مي گردد و به مسئولان و متوليان نهاد آموزش و پرورش به عنوان مؤثرترين نهاد در اجتماعي كردن افراد جامعه پيشنهاد مي شود كه ضمن بازنگري كارشناسي شده، در اين درس مفاهيم اجتماعي بيشتري را بر مبناي آموزش مهارت زندگي كردن به فرد و با در نظر گرفتن زمينه هاي فرهنگي و اجتماعي بگنجاند. چرا كه عملكرد اشتباه اين نهاد تاثير مستقيم بر روي ساير نهادهاي جامعه خواهد داشت. اگر مدارس كار كرد اجتماعي كردن افراد را به درستي انجام ندهند، افرادي به جامعه تحويل مي دهند كه نه تنها يك شهروند وظيفه شناس براي جامعه نخواهد بود بلكه به وظائف خود در آينده به عنوان پدر و مادر آگاه نيست و موجبات نابساماني اجتماعي را فراهم مي سازد.