اعتياد در نوجوانان: مروري بر مباحث عصب شناختي

با وجود پيشرفت هاي زيادي كه در فهم عوامل زيستي و عصب شناختي دخيل در اعتياد صورت گرفته، اين اختلال همچنان يك مشكل سلامت عمومي عمده است كه با رنج فردي و اجتماعي همراه است و بار زيادي براي فرد، خانواده و جامعه در پي دارد. احتمال شروع رفتارهاي اعتيادي در طول دوره نوجواني بيشتر از هر دوره سني ديگر است. مسيرهاي تحولي متفاوت مغزي در دوره نوجواني كه شامل مناطق قشري و زير قشري است از جمله عواملي است كه مي تواند نوجوانان را نسبت به ساير گروه هاي سني مستعد رفتارهاي پر خطر از جمله رفتار هاي اعتيادي كند. بنابراين مطالعات بيشتر در زمينه فهم و شناسايي عوامل زيستي و عصب شناختي دخيل در اعتياد نوجوانان كه منجر به ايجاد راهبردهاي پيشگيري و درماني مي شود، ضروري است. در مقاله حاضر، مروري بر مدل هاي زيستي اعتياد، تحولات مغزي مربوط به دوره نوجواني و تاثيرات مصرف مواد بر مغز با هدف يكپارچه سازي فهم و درك اعتياد در نوجوانان صورت گرفته است. مرور ادبيات پژوهش نشان دهنده آن است كه عدم توازن بين سرعت تحول مناطق مغزي قشري پيش پيشاني و مناطق زير قشري مربوط به پاداش از عوامل دخيل در افزايش آمادگي نوجوانان براي ابتلا به رفتارهاي اعتيادي است و مصرف مواد در نوجواني، خود مي تواند منجر به تغييرات مغزي شود كه احتمال بروز اعتياد و سوء مصرف مواد در سال هاي بعدي زندگي را افزايش مي دهد.