آزمون اثرات تحقيق و توسعه بر رشد بهره وريِ نيروي كار در صنايع كوچك ايران

Examining the Effects of R&D on Labor Productivity Growth in Iranian Small Industries

باتوجه به اهميت مخارج تحقيق و توسعه R&D بر رشد بهره وري بنگاه هاي صنعتي، در پژوهش حاضر ميزان اثرگذاري مخارج R&D بر نرخ رشد بهره وري نيروي كار در صنايع كوچك كشور در دوره زماني 92-1373 آزمون شده است. براي برآورد مدل هاي تحقيق و انجام تخمين هاي موردنياز از روش داده هاي تركيبي پويا و تخمين زن گشتاورهاي تعميم يافته (GMM) استفاده شده است. نتايج بيانگر آن است كه تمامي شاخص هاي درنظر گرفته شده براي مخارج R&D اثرات مثبت و معني داري را بر نرخ رشد بهره وري نيروي كار برجاي مي گذارند. به عبارت ديگر، هزينه كردن در بخش هايي نظير تحقيق وتوسعه، آزمايشگاه، خريدو به روز رساني نرم افزار و برگزاري دوره هاي آموزشي براي كاركنان صنايع كوچك مي تواند به طور مثبت و معني داري بر نرخ رشد بهره وري آنان اثرگذار باشد. به علاوه، اثر مجموع مخارج R&D بر نرخ رشد بهره وري نيروي كار نيز مثبت و معني دار و معادل 16/07 درصد برآورد شده است.

Regarding the importance of research and development (R&D) expenditure on industrial firms’productivity growth, in this study, the R&D expenditure effectiveness has been examined on the labor productivity growth rate of small industries during 1994-2013. In order to estimate the models, the dynamic panel data method and Generalized Method of Moments(GMM) estimators are used. The results show that the all R&D expenditure indicators which considered have positive and significant effects on the labor productivity growth. In other word, spending in sectors such as: R&D ,laboratories, buying and updating software and training workshops for employees of small industries can be effective in labor productivity growth rate positively and significantly. Furthermore, the effect of total R&D expenditure on labor productivity growth has been estimated positive, significant and equal to 16.07 percent.