اثر كانوني نمودن توجه از طريق خود گفتاري آموزشي بر يادگيري مهارت سرويس كوتاه بدمينتون

The Effect of Attentional focus Using Instructional Self-Talk on Badminton Short Serve

هدف و زمينه پژوهش: خودگفتاري روشي مناسب جهت مداخله براي بهبود عملكرد ورزشكاران مي‌باشد كه اجراكنندگان به شكل آشكار يا پنهان به كار مي‌برند تا بر اجرا اثر گذاشته و باعث تقويت آن شوند. هدف اين پژوهش بررسي اثر خودگفتاري آموزشي همراه با كانوني نمودن توجه بر يادگيري مهارت سرويس كوتاه بدمينتون مي‌باشد. روش‌شناسي: روش ‌اجراي‌ اين پژوهش نيمه تجربي و طرح آن شامل پيش‌آزمون، پس‌آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري اين تحقيق دانش آموزان ابتدايي پسرانه اهواز بودند كه 36 نفر با دامنۀ سني 10 تا 11 سال به‌صورت نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شدند. شركت‌كنندگان بر اساس نمرات پيش‌آزمون به‌صورت همگن در 3 گروه 12 نفري كنترل، خودگفتاري با كانون توجه دروني و خودگفتاري با كانون توجه بيروني قرار گرفتند. يافته‌ها: نتايج مقايسه‌ي بين گروه‌هاي ‌آزمايشي و كنترلي اثر معناداري را نشان نداد و تنها خودگفتاري ‌توانست بين دو كانون توجه تفاوت ايجاد كند كه گروه خودگفتاري با كانون توجه بيروني عملكرد بهتري نسبت به گروه خودگفتاري با كانون توجه دروني داشتند. نتيجه‌گيري: هرچند خودگفتاري نتوانست بين گروه‌هاي آزمايش و كنترل تفاوت ايجاد كند ولي استفاده از خودگفتاري سبب افزايش اعتمادبه‌نفس، توجه و تلاش بيشتر شد.

Background & Purpose: self-talk is considered as the appropriate way for interfering to improve athletes’ performance that effectors use it during the learning of the skills overtly or covertly to effect on performance and promote it. The purpose of this study was to examine The Effect of Instructional Self-Talk Using Different Attention Instructions on Badminton Short Serve. Methodology: The method of this research was semi-experimental and its design was pre-posttest with control group. Participants included elementary male students of Ahvaz city. Among this society selected 36 with age range 10-11 years old in convenience sampling. According to pre test scores, participants assigned in three groups (n=12): self-talk with internal attentional focus, self-talk with external attentional focus and control group. Result: The comparisons between experimental and control group did not show any significant effect and only the self-talk could differentiate between two attentional focus that self-talk with external focus group were better than other group in performing of the skill. Conclusion: However, self-talk could not differentiate between experimental and control group but participants increased their self-confidence, focus of attention and effort by using self-talk.