رابطه ويژگي‌هاي شخصيتي و سبك‌هاي عشق با ناگويي هيجاني

پژوهش حاضر به بررسي رابطه ويژگي هاي شخصيتي و سبك هاي عشق با ناگويي هيجاني پرداخت. اين تحقيق از نوع همبستگي بود. از جامعه زنان متاهل 20 تا 50 ساله دانشگاه آزاد كرج در سال 1398-1397 نمونه اي با حجم 100 نفر با استفاده از روش نمونه گيري در دسترس انتخاب گرديد. نمونه مورد مطالعه به سه پرسشنامه شامل پرسشنامه ويژگي هاي شخصيتي نئو، سبك هاي عشق استرنبرگ و ناگويي هيجاني تورنتو پاسخ دادند. براي تحليل داده ها از روش همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون استفاده شد. يافته ها نشان داد كه ميان ويژگي شخصيتي روان رنجور گرايي و ناگويي هيجاني رابطه مثبت و ميان ويژگي شخصيتي وجداني بودن و ناگويي هيجاني رابطه منفي و معنادار وجود دارد. اما ميان ويژگي شخصيتي برون‌گرايي، گشودگي نسبت به تجربه و سازگاري با ناگويي هيجاني رابطه معناداري مشاهده نشد. ميان صميميت و ناگويي هيجاني رابطه منفي و معنادار وجود دارد. اما ميان هوس، تعهد و ناگويي هيجاني رابطه آماري معناداري مشاهده نشد. همچنين، يافته ها حاكي از آن است كه ويژگي هاي شخصيتي و سبك هاي عشق قادر به پيش بيني ناگويي هيجاني بودند.