طراحي الگوي برنامه درسي اخلاق زيست محيطي مبتني بر برساختگرايي اجتماعي در دوره متوسطه دوم

هدف از پژوهش حاضر، طراحي الگوي برنامه درسي اخلاق زيست محيطي مبتني بر برساختگرايي اجتماعي در دوره متوسطه دوم است. در اين پژوهش روش تحليل محتواي كيفي از نوع استقرايي مورد استفاده قرار گرفت. انتخاب مشاركت كنندگان با استفاده از روش نمونه گيري هدف مند و معيار اشباع نظري بود كه تعداد 15 نفر از اساتيد و متخصصان برنامه درسي انتخاب شدند. در واقع، انتخاب مشاركت كنندگان بر اساس ميزان تجارب آن ها در زمينه برنامه درسي بود. براي گردآوري داده ها از مصاحبه نيمه ساختاريافته فردي استفاده شده است. داده هاي بدست آمده از مصاحبه ها با روش كدگذاري باز، محوري و انتخابي تجزيه و تحليل شد. نتايج تحليل مصاحبه هاي برگرفته از نظر متخصصان، حاكي از اين است كه برنامه درسي اخلاق زيست محيطي در دوره متوسطه دوم از مطلوبيت كافي برخوردار نبوده و داراي نقاط ضعفي است. هم چنين به ويژگي هاي عناصر برنامه درسي اخلاق زيست محيطي مبتني بر برساختگرايي اجتماعي به ترتيب براي هدف، محتوا و راهبردهاي ياددهي-يادگيري و ارزشيابي اشاره شد و الگوي برنامه درسي اخلاق زيست محيطي مبتني بر برساختگرايي اجتماعي طراحي شد. نتايج نشان مي دهد كه تمامي عناصر و اجزا برنامه درسي در تعامل با يكديگر هستند و بين برنامه درسي اخلاق زيست محيطي و برساختگرايي اجتماعي رابطه وجود دارد و برساختگرايي اجتماعي براي افزايش قابليت هاي برنامه درسي اخلاق زيست محيطي كفايت لازم را دارد.

this article has no abstract