استخراج و تعيين ميزان شدت اثرگذاري قواعد فقهي در طراحي سامانه الكترونيكي ارتباطي صنعت و دانشگاه‌ها در ايران

امروزه يكي از بزرگ‌ترين مسائل و مشكلات پيش و روي كشور ايران، جدايي صنعت كشور از مؤسسات‌ علمي همچون دانشگاه‌ها هست. كاهش فاصله نه‌تنها مي‌تواند به دانش‌پژوهان دريافتن موقعيت‌هاي شغلي مرتبط با تخصص و علاقه خود كمك كند بلكه مي‌تواند به صنايع كشور دريافتن نيروي موردنياز خودياري رساند. از طرفي كاهش فاصله صنعت و دانشگاه موجب كاهش هرچه بيشتر نرخ بيكاري و كاهش هزينه‌هاي آموزشي بعد از استخدام و افزايش هرچه بيشتر روحيه دانشجويان خواهد شد. از طرفي ديگر واحدهاي تحقيق و توسعه دانشگاه‌ها مي‌توانند چالش‌هاي موجود در صنعت را بيشتر شناخته و تحقيقات موردنياز صنايع را آسان‌تر از قبل انجام دهند. همچنين از بين بردن اين فاصله عاملي است كه انتقال نوآوري از صنعت به دانشگاه را تسهيل كرده و به انتقال فنّاوري بين اين دو كمك مي‌كند. بدون شك براي ايجاد سامانه ارتباطي بين دانشگاه و صنعت قبل از هر كار بايد نيازسنجي‌هاي اوليه انجام شود كه يكي از مهم‌ترين عوامل موردنياز شروع هر كسب‌وكار، شناخت قوانين، استانداردها و معيارهاي موجود و مرتبط با اين كسب‌وكار هست. در تجارت الكترونيك چند دسته قوانين در كشور وجود دارند كه براي ايجاد اين كسب‌وكار بايد همه قوانين موجود بر آن در نظر گرفته شوند. اين قوانين شامل قوانين تجارت در ايران، قانون تجارت الكترونيكي، قوانين فقهي و معيارهاي فني و ... ميباشد. اين مطالعه بر روي قوانين حاكم بر سامانه الكترونيكي ارتباطي صنعت-دانشگاه تمركز دارد و نتايج نشان مي‌دهد كه ضمن تأييد فرضيه‌هاي تحقيق، قواعد فقهي در طراحي اين سامانه تاثيرگذار خواهند بود. اين مقاله مبتني بر يك پژوهش كتابخانه اي و با جمع‌اوري پرسشنامه از نمونه‌ي مورد مطالعه صورت گرفته است. دادهها با استفاده از مطالعه منابع موجود جمع آوري شده و با استفاده از نرم افزار SPSS تحليل شده اند.