عنوان مقاله :
اثر طردشدگي در محيط كار بر رفتارهاي محيط كار با نقش ميانجي عزتنفس سازماني و تعديلگر عدالت سازماني
عنوان به زبان ديگر :
The Effect of Workplace Ostracism on Workplace Behaviors with the Mediating Role of Organization-Based Self-Esteem and the Moderating Role of Perceived Organizational Justice.Abolhassan
پديد آورندگان :
حسيني، ابوالحسن دانشگاه مازندران - دانشكدة علوم اداري و اقتصادي - گروه مديريت بازرگاني، مازندران , قرباني پاجي، عقيل دانشگاه علامه طباطبائي - گروه مديريت دولتي، تهران , اكبري، امير دانشگاه مازندران - دانشكدة علوم اداري و اقتصادي - گروه مديريت بازرگاني، مازندران
كليدواژه :
رفتارهاي محيط كار , عدالت سازماني ادراكشده , عزتنفس سازماني , طردشدگي در محيط كار , ميراث فرهنگي , صنايعدستي , گردشگري استان مازندران
چكيده فارسي :
پژوهشگران در اين پژوهش درصدد بودند تأثير طردشدگي در محيط كار بر رفتارهاي محيط كار (رفتار انحرافي و بينزاكتي در محل كار) را با نقش تعديلگر عدالت سازماني ادراكشده و نقش ميانجي عزتنفس سازماني در سازمان ميراث فرهنگي، صنايعدستي، و گردشگري استان مازندران بررسي كنند. روش پژوهش از نظر هدف كاربردي و از نظر روش توصيفي ـ پيمايشي بود. نمونهها به شيوة تصادفي ساده انتخاب شدند. پايايي و روايي ابزار پژوهش با استفاده از آزمونهاي پايايي تركيبي، ضريب بارهاي عاملي، آلفاي كرونباخ، روايي همگرا، و روايي واگرا اندازهگيري و دادههاي حاصل با استفاده از نرمافزار Smart-PLS و SPSS تجزيهوتحليل شدند. از آزمونهاي سوبل و واف براي اندازهگيري شدت اثر و از آمارة تي براي متغير ميانجي عزتنفس سازماني استفاده شد. تحليل دادهها نشان داد طردشدگي در محيط كار بر رفتارهاي محيط كار و عزتنفس سازماني مؤثر است. همچنين عدالت سازماني ادراكشده نقش تعديل گر را در رابطة بين طردشدگي در محيط كار با رفتارهاي محيط كار ايفا ميكند. از سوي ديگر، آزمون سوبل نشان داد تقريباً 40 درصد از تغييرات طردشدگي در محيط كار بر رفتارهاي محيط كار از طريق متغير ميانجي عزتنفس سازماني تبيين ميشود.
چكيده لاتين :
The purpose of this study was to investigate the impact of workplace ostracism on workplace behaviors (deviant and rude behaviors) with the mediating and moderating roles of organization-based self-esteem and perceived organizational justice in Mazandaran Cultural Heritage, Handcrafts and Tourism Organization. In terms of purpose and method, the study was a descriptive and correlational. The sample was selected through random sampling, and the data was collected using questionnaires distributed among participants. The reliability and validity of the instrument were assessed using composite reliability, factor loadings, Cronbach's Alpha, convergent validity and divergent validity. Data was analyzed using Partial Least Squares and SPSS. Sobel and VAF tests were used to measure the mediating role of organization-based self-esteem. Data analysis showed that workplace ostracism has a significance effect on workplace behaviors and organization-based self-esteem. The organization-based self-esteem has a significance mediating effect on the relationship between workplace ostracism and workplace behaviors. On the other hand, the analysis performed using Sobel test indicated that almost 40 percent of workplace behaviors change the workplace ostracism through the mediating role of organization-based self-esteem.
عنوان نشريه :
مديريت فرهنگ سازماني