فرهنگ سياسي نخبگان و حكمراني خوب در جمهوري اسلامي ايران (مطالعه موردي دولت اصلاحات)

Elite Political Culture and Good Governance in TheIslamic Republic Of Iran (Reform Government Case Study)

بحث حكمراني خوب در دهه هاي اخير، به يكي از موضوعات اساسي در ادبيات توسعه و گزارش سازمان هاي بين المللي تبديل ‌شده است. اما در خصوص تعريف و شاخص هاي آن بين پژوهشگران و سازمان هاي بين المللي، اجماع نظر چنداني وجود ندارد. تحقق شاخص هاي حكمراني خوب كه با شاخص هاي حكمراني دموكراتيك نيز همسويي ها و همپوشاني هايي دارد؛ مستلزم برخي پيش شرط ‌هاي اقتصادي، اجتماعي و سياسي است. علاوه بر اين پيش‌شرط ‌ها، فرهنگ سياسي و به‌ويژه فرهنگ سياسي نخبگان نيز، نقش مهمي در نهادينگي عناصر حكمراني خوب بالأخص در كشورهاي درحال‌توسعه ايفا ميكند؛ اين موضوع در دهه‌هاي اخير، موردتوجه برخي از پژوهشگران مطالعات حكمراني خوب قرارگرفته است. پرسش اصلي پژوهش آن است كه، چه رابطهاي بين فرهنگ سياسي نخبگان سياسي در جمهوري اسلامي و نهادينگي شاخص هاي حكمراني خوب در دولت اصلاحات (84-76) وجود دارد؟ پژوهش حاضر با رويكردي تحليلي مبتني بر شواهد و با روش مطالعه اسنادي و كتابخانه اي صورت پذيرفته است. يافته‌هاي پژوهش نشان مي‌دهد كه گفتمان و فرهنگ سياسي دموكراتيك نخبگان سياسي در دولت اصلاحات، برخلاف دولت‌هاي پيش و بعد از خود، نقش مهمي در نهادينگي برخي از شاخص‌هاي حكمراني خوب داشته است.

The debate over good governance has become a central issue in the literature of development and reports of international organizations in recent decades. But there is little consensus on the definition and indicators of it among researchers and international organizations. The realization of good governance indicators, which also overlaps with democratic governance indicators, requires some economic, social and political preconditions. In addition to these preconditions, political culture, and in particular the political culture of the elite, plays an important role in the institutionalization of good governance elements, especially in developing countries; this has been the focus of some researchers of good governance in recent decades. This study is a descriptive-analytic research and uses a documentary study to investigate the relationship between the political culture of the political elite in the Islamic Republic and the institutionalization of good governance indicators in the reform government (76-84). The findings of the present study show that the democratic political discourse and culture of the political elite in the reform government, unlike the ones before and after it, has played an important role in institutionalizing some of the indicators of good governance.