تأثير گردش اجباري موسسه حسابرسي و گردش شريك موسسه حسابرسي بر كيفيت حسابرسي در شركت هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

دو مكتب فكري درباره گردش اجباري موسسه حسابرسي وجود دارد. مكتب فكري نخست بر اين باور است كه موسسات حسابرسي داراي دوره تصدي به نسبت بلندمدت، دانش بيشتري از صنعت و كسب وكار شركت دارند و متعاقباً كيفيت بالاتر و كارايي بيشتر حسابرسي را ارائه مي دهند. مكتب فكري ديگر مدعي است كه در موسسات حسابرسي داراي دوره تصدي به نسبت طولاني، احتمال ايجاد آشنايي و صميميت بين اعضاي تيم حسابرسي و كاركنان صاحبكار وجود دارد كه احتمال تخريب برنامه حسابرسي را مي افزيد و احتمال اين كه حسابرس، تصميمي بر خلاف تصميمات سال هاي گذشته بگيرد را مي-كاهد كه متعاقباً حسابرسي با كيفيت پايين تر و كارايي كمتر ارائه مي كند. در مجموع، گردش موسسه حسابرسي، از طرفي موجب افزايش استقلال حسابرس، به جهت كاهش آشنايي و انس بين حسابرس و صاحبكار و از طرفي موجب كاهش شناخت حسابرس از صاحبكار و فعاليت آن مي گردد. با اين اوصاف، گردش شريك موسسه حسابرسي، ضمن حفظ اين شناخت، مي-تواند موجب كاهش آشنايي و انس بين حسابرس و صاحبكار گردد. در اين راستا، در مطالعه حاضر تلاش شد تا با استفاده از داده هاي 116 شركت پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طي سال هاي 1391 تا 1395، مدل داده هاي تركيبي و رگرسيون چندمتغيره، به بررسي تأثير گردش اجباري موسسه حسابرسي و گردش شريك موسسه حسابرسي و بر كيفيت حسابرسي پرداخته شود. نتايج بررسي ها نشان داد كه گردش شريك موسسه حسابرسي موجب افزايش كيفيت حسابرسي مي-گردد و تفاوت معنادار بين ارتباط گردش موسسه حسابرسي با كيفيت حسابرسي و ارتباط گردش شريك موسسه حسابرسي با كيفيت حسابرسي وجود دارد.

this article has no abstract