كليدواژه :
نانوالياف رسانا , پليمرهاي رسانا , نانومواد كربني , نانوذرات طلا , مهندسي بافت
چكيده فارسي :
طراحي داربست زيست‌سازگاري كه خواص مكانيكي، الكتريكي، شيميايي و شكل‌شناسي ماتريس برون‌سلولي بافت هدف را به‌خوبي تقليد كند، از چالش‌هاي اصلي در تنظيم رفتارهاي سلولي است. بدين دليل، داربست‌هاي رسانا براي مهندسي بافت‌هايي همچون عصب، استخوان و قلب كه فعال الكتريكي هستند، بسيار مورد توجه قرار گرفته‌اند و ابزار مناسبي براي انتقال سيگنال الكتريكي لازم براي تنظيم رفتار سلول‌هاي اين بافت‌ها به‌شمار مي‌آيند. از طرفي، نانوساختارهاي پليمري رسانا به موضوع مورد علاقه بسياري از پژوهشگران تبديل شده است. زيرا، از تركيب مواد آلي رسانا و نانوساختارها، مواد كاركردي جديدي با خواص فيزيكي-شيميايي منحصر به‌فرد حاصل مي‌شود كه مي‌توانند هم‌زمان خواص شكل‌شناسي و الكتريكي ماتريس برون‌سلولي را تقليد كنند. در اين راستا، پژوهشگران مختلف درباره طراحي داربست‌هاي رسانا با درنظرگرفتن خواص شكل‌شناسي به پژوهش پرداخته‌اند. نانوالياف پليمري رسانا با استفاده از مواد رساناي مختلف و روش‌هاي گوناگون تهيه مي‌شوند. پليمرهاي رساناي ذاتي، مواد كربني مانند گرافن و نانولوله‌هاي كربن و نانوذرات فلزي مانند طلا رايج‌ترين موادي هستند كه براي تهيه نانوالياف پليمري رسانا به‌كار گرفته مي‌شوند. ريسندگي پليمر رسانا يا آميخته پليمر حامل و عامل رسانا (الكتروريسي و ترريسي)، پوشش‌دهي عامل رسانا روي نانوالياف قالب (پليمرشدن شيميايي درجا به روش‌هاي الكتروشيميايي و برميسلي و فاز بخار، پوشش‌دهي مواد كربني و فلزي روي نانوالياف با غوطه‌وري، پوشش‌دهي بخار فلز روي نانوالياف) و ساخت بدون قالب نانوالياف رسانا (پليمرشدن در فصل مشترك و الكتروشيميايي) از جمله روش‌هاي تهيه داربست‌هاي نانوليفي رسانا هستند كه در اين مقاله بحث و بررسي شده و مزايا و معايب آن‌ها با يكديگر مقايسه شده است.
چكيده لاتين :
Designing a biocompatible scaffold that mimics the mechanical, electrical, chemical, and topographical properties of extracellular matrix of the target tissue is one of the main challenges in regulating cellular behaviors. For this reason, conductive scaffolds are very much considered in the engineering of electroactive tissues such as nerve, bone, and heart, and are the ideal tools for transmitting the electrical signals to these tissues and regulating their cells behaviors. On the other hand, nanostructures of conductive polymers have become a topic of interest to many researchers, because by the combination of conductivity and nanostructures, new functional materials are obtained with unique physicochemical properties, which can simultaneously simulate physical and electrical properties of the extracellular matrix. In this regard, several researchers have been working on the design of conductive scaffolds with the consideration of topographical properties. Conductive polymeric nanofibers are prepared using various conductive materials and different methods. Intrinsically conductive polymers, carbon materials such as graphene and carbon nanotubes, and metallic nanoparticles such as gold are the most common materials used for the production of conductive polymer-based nanofibers. This review covers the spinning of conductive polymer or the blend of carrier polymer and conductive agents by electrospinning and wet spinning, conductive agent deposition onto template nanofibers (in situ chemical polymerization, electrochemical polymerization, admicellar polymerization, vapor-phase polymerization, carbon and metal coating on nanofibers through immersion, coating of metal vapor on nanofibers), and template-free synthesis (interface polymerization, electrochemical polymerization) among methods of fabrication of conductive nanofibrous scaffolds and finally their advantages and disadvantages are compared together.
