مولفه ها و شاخص هاي شكل‌گيري مكان به عرصه هاي شهري از منظر نظريه انتقادي

Dialectical arenas (components and indicators of place formation in urban areas from the perspective of critical theory)

امروزه طرح و تعميم نظريه هاي انتقادي به شهر منجمله « عرصه هاي عمومي شهري» در ادامه تلاش هاي انسان معاصر براي دست يابي به شرايط زيستي مطلوب به عنوان يكي از مهم ترين آرمانهاي جنبش هاي اجتماعي و همچنين حاصل «غناي تجربه هاي تاريخي و ثمره نظري انباشتگي معرفت ها » است. حوزه عمومي در واقع ايده يا مفهومي هنجاري است كه در چارچوب كلي نظريات كلي هابرماس درباره كنش ارتباطي و اخلاق گفتگو جاي دارد. حوزه عمومي بخشي از حيات اجتماعي است كه در آن شهروندان مي توانند به تبادل نظر درباره موضوعات و مسايل مهم مربوط به خير عمومي (مصالح عامه) بپردازند. نتيجه اين امر شكل گيري افكار عمومي است. فيلسوفان دموكراتيك نيز بر اين باورند كه اين فضاها تجلي كالبدي حوزه عمومي، عرصه فعاليت، ارتباط و گفتگوي انسانهاي آزاد و گروه هاي مختلف و همچنين محل شكل گيري حيات مدني است.بر اين اساس در اين مقاله به بررسي مولفه ها و شاخص هاي شكل گيري مكان به عرصه هاي شهري از منظر نظريه انتقادي پرداخته شده و در انتها نتايج تحقيق به اختصار مورد اشاره قرار گرفته است.

The public sphere is in fact a normative concept or concept in the general context of Habermas's general theories of communicative action and the ethics of dialogue. The public sphere is part of a social life in which citizens can exchange views on important issues related to public good (public interest). The result is the formation of public opinion. Democratic philosophers also believe that these spaces are the physical manifestation of the public domain, the field of activity, the communication of free people and groups, and the place of the formation of civil life.