واكاوي نقش ابتكار استراتژيك و تاب‌آوري بر عملكرد سازماني

Analyze the Role of Strategic Initiative and Resilience in Organizational Performance

ابتكار استراتژيك قابليتي پويا است كه نقش مهمي در بهبود عملكرد سازماني ايفا مي­كند. پژوهش حاضر به واكاوي­ نقش اين ابتكار و تاب­آوري در بهبود عملكرد سازماني با تعديل­ گري خودكارآمدي مي­ پردازد. پژوهش، از نوع توصيفي- پيمايشيِ همبستگي با دو سوال و سه فرصيه اصلي است. جامعه آماري، كليه مديران سطوح عالي سازمان­ هاي دولتي­ شهر سمنان، و روش نمونه‌گيري، تصادفي طبقه­‌بندي شده است. جمع­آوري داده‌ها مطابق پرسشنامه چندگزينه‌اي است. براي بررسي و تحليل داده­ ها از مدل­ سازي معادلات ساختاري و نرم ­افزار Smart­-­Pls­ بهره گرفته شد. يافته­ هاي پژوهش نشان داد كه ابتكار استراتژيك و تاب­آوري سازماني، بر عملكرد سازماني تأثير مثبت و معناداري دارد. علاوه بر اين، مطابق نتايج فرضيه ­هاي فرعي، تاب­آوري انطباقي تأثير معناداري بر عملكرد سازماني دارد، ولي تاب­آوري برنامه­ ريزي شده تأثير مثبت و معناداري بر عملكرد سازماني ندارد. لذا براي حفظ و ارتقا عملكرد سازماني؛ رهبري قوي، استفاده از دانش به روش­هاي جديد­، توانايي كارمندان براي ايفاي نقش­ هاي متعدد و همچنين سازمان با داشتن منابع كافي براي جذب تغييرات غير­منتظره مورد تأكيد قرار گرفتند. از سوي ديگر، فعاليت­ هاي برنام ه­ريزي قبل از فاجعه بر تاب­آوري انطباقي تأثيرگذارند اما به خودي خود براي تأثير مثبت بر عملكرد كافي نيستند. نتايج همچنين نقش تعديل­ گري خودكارآمدي را بر رابطه معنا‌دار ابتكار استراتژيك با عملكرد سازماني تأييد مي‌كند.

Strategic initiative is a dynamic capability that plays an important role in improving organizational performance. The present study examines the role of this initiative and resilience in improving organizational performance by adjusting self-efficacy. The research is descriptive-predictive of correlation with two questions and three main opportunities. The statistical population, all managers of the highest levels of government organizations in the city of Semnan, and the sampling method randomly classified. Data collection based on a multivariate questionnaire. Structural equation modeling and SmartPls software used to analyze and analyze the data. The research findings showed that strategic initiative and organizational resilience have a positive and significant effect on organizational performance. In addition, according to the sub-hypotheses, adaptive resilience has a significant effect on organizational performance, but programmed resilience does not have a positive and significant effect on organizational performance. Therefore, in order to maintain and improve organizational performance, strong leadership, the use of knowledge in new ways, the ability of employees to play multiple roles, and the organization with sufficient resources to attract unexpected changes emphasized. On the other hand, pre-disaster planning activities have an impact on adaptive resilience, but are not in themselves sufficient to have a positive effect on performance. The results also confirm the role of self-efficacy adjustment on the significant relationship between strategic initiative and organizational performance