عنوان مقاله :
سامانه طراحي سه بعدي لباس با استفاده از الگوريتم ژنتيك محاوره اي و خوشه بندي k-means
پديد آورندگان :
زارع زاده، طاهره دانشگاه يزد - دانشكده فني و مهندسي - گروه نساجي , پيوندي، پدرام دانشگاه يزد - دانشكده فني و مهندسي - گروه نساجي
كليدواژه :
طراحي سه‌بعدي لباس , خستگي كاربر , الگوريتم ژنتيك محاوره‌اي , روش k-means
چكيده فارسي :
در عصر حاضر، با توسعه روزافزون فناوريهاي رقمي و كاربرد آن در ارتقا و تسريع روند توليدات هنري و نيز كاهش بهر هوري رو ش هاي
سنتي، كاربرد رايانه در طراحي لباس جايگاه ويژه اي يافته است. در اين پژوهش، سامانه طراحي سه بعدي لباس با استفاده از الگوريتم
ژنتيك محاور هاي و خوشه بندي k-means ارائه شده است. با استفاده از نرم افزار طراحي لباس، اجزاي لباس شناي زنانه شامل بالاتنه،
ميان تنه و پايين تنه، جداگانه طراحي شده و به شكل سه بعدي ذخيره مي شود. طر ح هاي اجزاي لباس و طرح هاي پارچه به كاربر ارائه
مي شود و كاربر با انتخاب طرح هاي مورد علاقه خود، بانك اطلاعاتي را مي سازد. با استفاده از الگوريتم ژنتيك طرح هاي لباس ايجاد
مي شود. طرح هاي لباس روي آدمك قرار گرفته و با چرخش آدمك، تمام بخش هاي لباس براي كاربر قابل ديد است. در سامانه ارائه
شده براي كاهش خستگي كاربر، با استفاده از روش خوشه بندي k-means كل جمعيت به هشت خوشه تقسيم مي شود. كاربر فقط
نماينده هر خوشه را ارزيابي مي كند و برازندگي ساير اعضا براساس مقدار شباهت و برازندگي نماينده هر خوشه كه توسط كاربر معين
شده، محاسبه مي شود. نتايج نشان مي دهد، ميزان رضايت از اين سامانه زياد است و مي تواند باعث تسهيل طراحي و ارتقاي سطح
آن و كمك به طراحان شود.
چكيده لاتين :
Today, with increasing development and utilization of digital technologies to promote and accelerate artistic
production trends, the use of computers has found a special place in fashion design. In this study, a 3D garment
design system using interactive genetic algorithms and k-means clustering is proposed. Components
of a swimsuit (top style, waist and bottom style) were individually designed using the 3D garment design
software. The fabric designs were reviewed and selected by users to make a database of favorites. The designs
were generated using genetic algorithms on a dummy. By rotation of the dummy, the users could see
all parts of the swimsuit intuitively. In order to reduce the eye strain/fatigue, the total population was limited
into 8 clusters using k-means clustering. Then, the fitness of the designs was determined by the user and the
next generations were produced by this fitness and evolution principles. The results of evolutions indicate the
system efficiency in fashion set design using a fabric pattern set at minimum cost and shortest time according
to user’s satisfaction.
عنوان نشريه :
علوم و فناوري نساجي
